GAY GUYS

Πολλά blogs κατά καιρούς επιχείρησαν να κατηγοριοποιήσουν τους διάφορους τυπικούς gay χαρακτήρες, Πίστευα και πιστεύω πάντα στην μεγάλη διαφορετικότητα των ανθρώπων, και στην ατάκα ότι δυο gay το μόνο κοινό που ίσως έχουν είναι ότι πίνουν καφέ – και αυτό όχι πάντα σίγουρα!
Ωστόσο παρατηρώντας και κάνοντας ενίοτε παρέα, όλα αυτά τα χρόνια, με διάφορους ομοφυλόφιλους άντρες κατέληξα στα εξής κύρια role-models τα οποια θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας:

Ο trendy-chic-μοντέρνος

Που τον συναντάς: Στα πιο μoδάτα clubs-bars της εκάστοτε σαιζόν, με μαλλί α λα διαφήμιση wella να φοράει κάτι χτυπητό (όχι απαραίτητα ακριβό ή μαρκάτο), να χορεύει πολύ περισσότερο από την υπόλοιπη παρέα του. Περιστοιχίζεται κυρίως από γυναίκες από τις οποίες η μια κατά κανόνα τον γουστάρει μέχρι θανάτου… και ελπίζει μέχρι τελικής ανάσας στο θαύμα της αλλαγής του!
Τι ψάχνει: Κάτι αντίστοιχο με τον ίδιο, να βγαίνουν παρέα στα clubs, για ψώνια και να κάνουν ατελείωτο σχολιασμό της πρωινομεσημεριανής ζώνης της tv, ανταλλάσσοντας “εσωτερικές” πληροφορίες, που έμαθαν από έγκυρες πηγές, την τελευταία ώρα!
Πλεονεκτήματα του: Είναι ευχάριστος, αρκετά άνετος, κοινωνικός και ανοιχτός σε διάφορες δραστηριότητες.
Μειονεκτήματα του: Καταδυναστεύεται συχνά από το σύνδρομο δεν-έγινα-ο-celebrity-που-το-σύμπαν-με-προόριζε-να-γίνω… σύνδρομο που του προκαλεί μεγάλες εναλλαγές στη διάθεση και τον κάνει κάποιες φορές εριστικό, αλλοπρόσαλλο και ενίοτε εκκεντρικό!

Ο κλειστός

Που τον συναντάς: Σε μπαράκια, στο γυμναστήριο, σε ταβέρνες, συνήθως σε μικρές παρέες συναδέλφων, παλιών συμμαθητών ή φίλων του από τον στρατό. Περνάει άπειρες ώρες μπροστά στο dvd και στο pc του και κατέχει κάθε λεπτομέρεια για όλα κοκοψινια-gadgets που η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει!
Τι ψάχνει: Μια αγκαλιά για να βλέπουν παρέα dvd , να ανταλλάσουν info για ό,τι καινούριο δημοσιεύει το RAM, να δοκιμάζουν τα διάφορα νέα ταβερνεία της πόλης, πίνοντας ρετσίνα και μιλώντας για την ελπίδα που προσφέρει ο Τσίπρας στο πολιτικό τοπίο!
Πλεονεκτήματα του: Είναι σταθερός τύπος, συνήθως γλυκός και περιποιητικός, ενώ, η πρακτική του φύση, μπορεί να φανεί χρήσιμη στην καθημερινότητα κάποιου.
Μειονεκτήματα του: Μπορεί να γίνει βαρετός καθώς δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει στο παραμικρό τις συνήθειες και το πρόγραμμα του. Προτιμά συχνά την μελαγχολική παρέα του στριφτού του τσιγάρου.

Ο εναλλακτικός

Που τον συναντάς: Στην κυριολεξία οπουδήποτε… με τις πιο απροσδόκητες παρεες..ειναι ανοιχτός σε κάθε τι καινούριο και θέλει να δοκιμάζει τα πάντα.
Τι ψάχνει: Κάποιον με αντίστοιχη τρέλα να τον παρασύρει σε καταστάσεις που δεν έχει ξανανιώσει και σε πειραματισμούς που ο ίδιος δεν έχει σκεφτεί!
Πλεονεκτήματα του: Το σίγουρο είναι ότι δεν βαριέσαι… παρασύρει, με μοναδική τέχνη, όλο τον περίγυρο του στην ποικιλία , ενώ συχνά έχει ενδιαφέροντες φίλους, από τους οποίους μπορεί κανείς να μάθει πολλά.
Μειονεκτήματα του: Είναι ασταθής, βαριέται εύκολα.. το ψέμα είναι συχνά η δεύτερη φύση του καθώς με αυτό καλύπτει όσα δεν μπόρεσε να βιώσει ως το παρόν. Είναι συχνά αψυχολόγητος και επιπόλαιος.

Ο κουλτουριάρης

Που τον συναντάς: Σε θέατρα, παρουσιάσεις βιβλίων, γκαλερί, μουσεία και γενικά οπού μπορεί να βάλει κανείς την ταμπέλα τέχνη.
Τι ψάχνει: Κάποιον να τον βάζει στη θέση του με τις γνώσεις που διαθέτει – τον οποίον δεν έχει ακόμα βρει γιατί είναι ο πλέον ειδήμων σε όλα τα σχετικά θέματα. Εναλλακτικά θέλει να γίνει ο πυγμαλίωνας κάποιου.. “ζωγραφίζοντας” στον καμβά που επέλεξε.

Πλεονεκτήματα του: Η ευρεία παιδεία του… το αμέριστο ενδιαφέρον που δείχνει στον εκάστοτε σύντροφο του.
Μειονεκτήματα του: Μπορεί να γίνει καταπιεστικός με το αποπνικτικό του ενδιαφέρον… ενώ μπορεί να περνάει ακόμα και δύσκολες περιόδους κατάθλιψης και μοναχικής διάθεσης. Συχνά είναι ελιτιστής και σνόμπ με αποτέλεσμα να είναι αντιπαθητικός στο περιβάλλον του συντρόφου του.

Ο δεσμευμένος

Που τον συναντάς: Κρυφά από την γυναίκα του, την αρραβωνιαστικιά του… σε άδειες καφετέριες στην άκρη της πόλης.
Τι ψάχνει: Έναν τύπο σε ανάλογη με αυτόν φάση, να κάνουν sex και ίσως και παρέα “οικογενειακά” αν κάτσει.
Πλεονεκτήματα του: Έχει μια σαφή εικόνα για το πώς θέλει τη ζωή του και τι ζητάει και προσφέρει.
Μειονεκτήματα του: Συχνά δεν έχει αποδεχτεί τον διττό σεξουαλικό του προσανατολισμό με αποτέλεσμα να υποφέρει από φρικτές εσωτερικές συγκρούσεις, με αρνητικότατο αντίκτυπο στο περιβάλλον του.

Ο “Θεά”

Που τον συναντάς: Να χαζεύει βιτρινες, σε επιδείξεις ρούχων, στο κομμωτήριο κάτω από την κάσκα, να περπατάει όλο χάρη στο κέντρο, να καλιαρντίζει με φίλους και με φίλες του στην TV ή να ποζάρει με απειροελάχιστο μαγιό στην παραλία.
Τι ψάχνει: Έναν macho άντρα για να μπουν στον παραδοσιακό ρολό του “ανδρογύνου” . Κάποιον να εκτιμήσει και να αποδεχτεί την έντονα θηλυκή πλευρά του.
Πλεονεκτήματα του: Το χιούμορ, οι άπειρες ατάκες- άμυνα στα κακεντρεχή σχόλια που από μικρός κλήθηκε να αντιμετωπίσει… η ενεργεία που μπορεί να δώσει στους άλλους.
Μειονεκτήματα του: Συχνές εναλλαγές διάθεσης και συχνά έλλειψη εχεμυθείας από μέρους του, καθώς, η απειλή που συχνά αισθάνεται, τον αναγκάζει να εκθέτει τους άλλους, ώστε να μην βάλλεται διαρκώς ο ίδιος.

Οκ, Οκ ξέρω ότι κουνάτε το κεφάλι σας λέγοντας ότι είναι cliché όλα αυτά και υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί των παραπάνω τύπων και άλλοι τόσοι εις την δέκατη! Ακόμα θα προλάβω τα σχόλια κάποιων για αντίστοιχους straight τύπους και φυσικά θα συμφωνήσω μαζί σας! Απλά, θα επισημάνω για άλλη μια φορά την σκωπτική διάθεση του όλου κειμένου!

30... ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

30 λοιπόν…τέρμα τα ψέματα.. θέλοντας και μη… πέρασε η δεκαετία που έχτισα και ανέτρεψα τόσους μύθους!
Με τα κεράκια ακόμα σβησμένα πάνω στην μισοφαγωμένη τούρτα και την γεύση της βότκας να ανακατεύεται με τους καφέδες που πίνω από το πρωί να συνέλθω… το μυαλό κάνει τους δικούς του απολογισμούς για την δεκαετία που πέρασε.
Πόσο αστεία όνειρα έκανα τότε… πόσο λίγη μου φάνηκε η πραγματοποίηση κάποιων εξ αυτών στην συνέχεια.
Αφελώς αν και πάντα όλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας αλώβητους και “ξύπνιους” έπεσα στις άπειρες παγίδες που η νιότη και η απειρία μας στήνει. Κρυβόμουν για χρόνια από τον εαυτό και από ένα μεγάλο μέρος αυτών που ήθελα να κάνω, συμβιβαζόμουν με έναν περίγυρο, που όσο και αν δε με ικανοποιούσε, τον θεωρούσα απαραίτητο για την κοινωνική επιβίωση μου.
“Ψηλαφητά” και χωρίς αληθινή επιθυμία δοκίμαζα σχέσεις πάντα στην αντίθετη –της επιθυμίας μου- κατεύθυνση και έτρωγα τα μούτρα μου. Αφιερωνόμουν σε σκοπούς και στόχους που μου κατανάλωναν όλη μου την ενέργεια ίσα ίσα για να μην σκέφτομαι την παταγώδη μου αποτυχία στο να τα βρω με τον εαυτό μου. Με βασάνιζα και με τιμωρούσα εξαντλώντας με… μη αφήνοντας με να απολαύσω αληθινά.
Προσποιούμουν για χρόνια και έσφιγγα τα δόντια… και προσποιούμουν καλά νομίζω… και όταν με κούραζε η προσποίηση γινόμουν αλλόκοτος, δεν μπορούσε εύκολα κανείς να καταλάβει τι γινόταν μέσα μου. Τρέμοντας μη τυχόν και κάποιος ψυχανεμιστεί την ουσία της ύπαρξης μου, έχτιζα έναν εαυτό απροσπέλαστο, δύσκολο, που λίγοι ήθελαν να προσεγγίσουν….
Ουφ το είπα ολόκληρο και ξαλάφρωσα…:) ..αλλά όπως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις έτσι και η δεκαετία αυτή δεν ήταν μια σκέτη μαυρίλα για μένα …θα ήταν μεγάλο ψέμα να ισχυριστώ κάτι τέτοιο καθώς δεν … δεν θα την άφηνα εγώ να είναι… ο στοιχειώδης –ή και λίγο περισσότερος- εγωισμός μου, επαναστατεί διαρκώς, και δεν με αφήνει στο έλεος της αυτολύπησης…
Είχε λοιπόν και πολλές καλές στιγμές και εμπειρίες ανεπανάληπτες η δεκαετία αυτή. Ήταν ο καιρός που δοκιμάστηκα όσο ποτέ στην συνύπαρξη, στην προσπάθεια, στο δούναι και λαβείν… έμαθα και ένιωσα καλά την απόλυτη διαφορετικότητα των ανθρώπων, τις λίγες κοινές συνισταμένες που τους ενώνουν, ταξίδεψα πολύ και δοκίμασα της δυνάμεις μου σε διάφορα, και διάβασα πολύ… ότι μπορεί να βάλει ο νους κάποιου!
… Και ερωτεύτηκα… ερωτεύτηκα πολύ… κάθε φορά νομίζοντας ότι αυτό είναι το απόλυτο συναίσθημα για να το απομυθοποιήσω αργότερα και να καταλάβω, όμως, γεμάτος έκπληξη, ξανά μετά, μια άλλη έκφανση του, και ένα βάθος που μοιάζει απύθμενο τελικά.
Δεν τολμούσα στην αρχή να εκδηλώσω το άσβεστο πάθος που ενέπνεαν κατά καιρους διάφοροι φίλοι, γνωστοί, συναθλητές , συμφοιτητές… η ζωή όμως παίρνει τον δικό της δρόμο και με οδήγησε σε όλα τελικά… στις σχέσεις, στις απογοητεύσεις, στους φόβους , στα μεθυσμένα βράδια και σε άλλα άυπνα… που μόνο γλυκιά νοσταλγία γεννά η ανάμνηση τους πλέον.
Και ναι… πάτησα στα πόδια μου, κατέρριψα τους μύθους μου, έμαθα όσο γίνεται να είμαι επιεικής με την πάρτη μου, αποτίναξα αρκετά από τα βαρίδια μου… και κατάλαβα καλά πλέον ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ… η σοφία που αποκομίζουμε είναι χρήσιμη… αλλά το παιχνίδι της ζωής αν και απλό στην σύλληψη- έχει εκπλήξεις απροσδιόριστες και ανατροπές που ούτε η πιο τρελή φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει!
Οπότε ως άλλος ήρωας σε ηλεκτρονικό παιχνίδι πάμε στο next level του παιχνιδιού… δικαιούμαστε ένα κομμάτι τούρτα όμως πρώτα… τόσα περάσαμε! :))))

ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ

Με αφορμή την ραστώνη των προηγούμενων ημερών και ευρισκόμενος με διάφορες παρέες… ανταλλάσοντας και επικοινωνώντας νέα, ιδέες, απόψεις συνειδητοποίησα πιο έντονα από ποτέ ότι, χωρίς ποτέ να το επιδιώξω πραγματικά, συμμετέχω συχνά σε συζητήσεις με αντικείμενο κάποια “πικάντικη” ιστορία με πρωταγωνιστή ένα άτομο με διαφορετική –από την πλειοψηφούσα- σεξουαλικότητα .
Άτομα που βρίσκονται γύρω μου ή άτομα διάσημα, μπαίνουν στο μικροσκόπιο της παρέας με αντικείμενο την σεξουαλική τους ζωή.
Εν μέρη είναι λογική και έμφυτη στον άνθρωπο η ενασχόληση του με τον συνάνθρωπο… ακόμα και μια δόση αδιακρισίας, συχνά δικαιολογείται, από την περιέργεια του ανθρώπου… αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι με φέρνει σε απίστευτη αμηχανία η υπερβολή με την οποία διαχειρίζονται πολλοί γνωστοί -και κάποιες φορές δυστυχώς ακόμα και κάποιοι φίλοι- το θέμα της διαφορετικότητας των άλλων.
Τα επικριτικά σχόλια, οι αποδοκιμασίες , ο ρατσισμός στον σχολιασμό του σεξουαλικού προσανατολισμού κάποιου… με φέρνουν σε μεγάλη αμηχανία- ενώ πιστεύω ότι είναι υπερβολική και ακατανόητη η συχνότητα με την οποία συζητούν οι διάφορες παρέες όλα αυτά τα θέματα.
Πρέπει να ομολογήσω ότι η διάθεση μου να προστατεύω την ιδιωτική μου ζωή και φυσικά η ατολμία μου να την εκθέσω στη βορά των ρατσιστικών διαθέσεων -του κατά τ’ αλλά ανεκτικού και προοδευτικού- περιγύρου μου, μου προκαλούν μεγάλη εσωτερική σύγκρουση και ενίοτε και δυστυχία. Αναγκάζομαι όλο και συχνότερα να είμαι συγκαταβατικός με πρόστυχα ρατσιστικά σχόλια…. Να χαμογελώ όσο γίνεται πιο φυσικά και –το χειρότερο απ’ όλα- να προσθέτω και εγώ λιθαράκια στο αηδιαστικό κυνήγι μαγισσών (προφορικό φυσικά πάντα… αφού τζάμπα μάγκες είμαστε οι περισσότεροι σε αυτή την χώρα) που στήνει ο περίγυρος μου συχνά πυκνά.
Φαντάζομαι αρκετοί από σας που διαβάζεται αυτό το κείμενο θα έχετε από φόβο πράξει ανάλογα και ορισμένοι θα δείξετε ακόμη και κάποια συμπάθεια στην συμπεριφορά μου ή και ίσως και όχι.
Με δυσαρεστεί απίστευτα όλη αυτή η πραγματικότητα… και δεν είναι λίγες οι φορές που θα ήθελα να φωνάξω το χιλιοειπωμένο: Ξυπνήστε… ζούμε γύρω σας, ανάμεσα σας… είμαστε τα αδέρφια σας, οι φίλοι σας, οι δάσκαλοι, οι γιοι, οι κόρες σας, οι ανιψιοί σας… η κυρία στο περίπτερο…. ο κύριος στην γωνία που μιλάει στο κινητό… ο συνεργάτης σας στην δουλειά και συχνά και το αφεντικό σας…. Ξυπνήστε γιατί θα σας ξυπνήσουμε βίαια εμείς… και τότε θα σας κοπεί το γέλιο… αναγκαστικά ... από το σοκ! Ακόμα θέλω να φωνάξω στον εαυτό μου : Ξύπνα βλάκα… αυτός σε βρίζει, σε προσβάλει, σε εκμηδενίζει και σε συκοφαντεί μπροστά στα μάτια σου….
Και μετά γυρνάω πάλι στον φόβο και στις ανασφάλειες μου… και στη παράσταση που τόσο καλά εκπαιδεύτηκα να δίνω…