tag:blogger.com,1999:blog-32312415133623652102024-03-14T02:33:42.089-07:00life_travellerταξιδέυοντας ... για την ομορφιά του ταξιδιού!life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.comBlogger46125tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-54315179532271673472010-07-25T10:36:00.000-07:002010-07-25T10:51:34.834-07:00GAY... και γυναίκες!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik4Vqvz60qrzTjVoMYS5tl_CqgKst6iTD90m_h2t-i6ZTmapFJRWH1e3LbJYSyxqsa0NCmtxKnitKzH03lYBb5Fdvz4MiVA72KzpTm3OZQA-p5l-bKgITPMlWgshV6WzSi8Z-VtauKV_A/s1600/women.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 222px; height: 222px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik4Vqvz60qrzTjVoMYS5tl_CqgKst6iTD90m_h2t-i6ZTmapFJRWH1e3LbJYSyxqsa0NCmtxKnitKzH03lYBb5Fdvz4MiVA72KzpTm3OZQA-p5l-bKgITPMlWgshV6WzSi8Z-VtauKV_A/s400/women.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5497902929136713922" /></a><br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Γυναίκες.... γυναίκες...</span> τελευταία, εν μέσω της καλοκαιρινής ραστώνης κάτω από τον καυτό ήλιο, και με θεά το απέραντο γαλάζιο, <span style="font-weight:bold;">συνειδητοποίησα ότι περιστοιχίζομαι από πολλές… παρά πολλές γυναίκες…</span> γυναίκες που προέκυψαν στη ζωή μου λόγω σχέσης “αναγκαστικής” (επαγγελματικής ή συγγενικής) … γυναίκες τις οποίες επέλεξα να συναναστρέφομαι… γυναίκες που διεκδικήσαν και πήραν έναν ρολό στη ζωή μου… αλλά κοντά σε αυτές είναι και οι φίλες τους και οι γνωστές τους αλλά οι γκόμενες των φιλών μου και οι δικές τους φίλες και γνωστές, οι γυναίκες στα μαγαζιά, στο γυμναστήριο, στον δρόμο …<span style="font-weight:bold;">ένας κατακλυσμός από γυναίκες και οιστρογόνα… γυναίκες γεμάτες βλέμματα διερευνητικά, διεκδίκησης αλλά και αποδοκιμασίας… γυναίκες γεμάτες από ψιθύρους συμπαράστασης και κραυγές αγωνιάς……<br /></span><br />Εντάξει είναι γνωστό το gay cliché του “κολλητού” των γυναικών… του άντρα που τα πάει πιο καλά με τις γυναίκες και τα σχετικά… <span style="font-weight:bold;">Προσωπικά δεν θεώρησα ποτέ τον εαυτό μου κοντύτερα στη γυναικεία ψυχολογία από τον μέσο άντρα αλλά παρόλα αυτά διαπιστώνω ότι περιστοιχίζομαι και ενίοτε “κατακλύζομαι” (ok…αστειάκι) από αυτές! :-)</span><br /><br />Έπ’ ευκαιρίας της διαπίστωσης αυτής και δεδομένης της “προνομιακής” ,κατά τα κοινώς λεγόμενα, σχέσης των gay αντρών με τις γυναίκες θα είχε ίσως ενδιαφέρον να <span style="font-weight:bold;">σταχυολογήσω τις κατηγορίες των γυναικών που “στοιχειώνουν” (χε,χε ok δεύτερο <br />αστειάκι!) τον τυπικό gay άντρα! </span><br /><span style="font-weight:bold;"><br />Έχουμε και λεμέ:</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">1. Η Γυναικά-Σύζυγος: </span> <span style="font-weight:bold;">Είναι η “επίσημη” σύντροφος του κάθε gay άντρα… αυτή που στα 20 του αποκαλεί “κολλητή” … αυτή που στα 30 αποκαλεί πλέον με το μικρό της ονομα…</span> στον ωμό του θα κλάψει όλους τους χωρισμούς της…. έχει έναν κρυφό έρωτα μαζί του…και αυτός ίσως.. αν βεβαία ο ίδιος ήταν “αλλιώς”… έχουν εξομολογηθεί τον “αμοιβαίο” τους ερωτά μετά από “ξεγυρισμένα” μεθύσια και <span style="font-weight:bold;">αποπειράθηκαν ,και συχνά πέτυχαν, να κάνουν sex πάνω από μια φορές…</span> για πλάκα λένε ότι αν στα 35 είναι μονοί θα παντρευτούν… <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Η κατάληξη της σχέσης:</span> Γίνεται κουμπάρος της μια, δυο η και περισσότερες φορές… βαφτίζει τα παιδιά της… δέρνει τον πρωην της, που της κάνει τη ζωή κόλαση… μένει για λίγο μαζί του…πάει μαρτυράς στον γάμο του στη Βαρκελώνη σε πείσμα της μάνας της που τα βρίσκει “ανώμαλα” όλα αυτά…. Μαλώνουν… λένε ότι δε θα ξαναμιλήσουν… τα βρίσκουν… <span style="font-weight:bold;">γερνάνε μαζί… πίνουν τα κρασιά τους σε ένα ωραίο μπαλκόνι στη Σαντορίνη και χαζεύουν τα τεκνά!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">2. Η Γυναικά-Διεκδικητής: </span><span style="font-weight:bold;">Θεωρεί ότι στο πρόσωπο του βρήκε επιτελούς τον Γαλάζιο Πρίγηπα… καλοσχηματισμένος, καλλιεργημένος με τρόπους… αγνοεί με έπαρση τους ψιθύρους ότι ο πρίγκιπας δεν “καβάλα πάντα το άλογο”… κάνει τα πάντα… σέρνεται στα πατώματα… ουρλιάζει και χτυπιέται για τον “καλό” της… </span>είναι ερωτευμένη μαζί του… αυτός και μονό αυτός μπορεί να τη περιμένει στα σκαλιά εκείνη την ορισμένη Κυριακή.. <span style="font-weight:bold;">εξάλλου τον είχε δει στο όνειρο της όταν ήταν 6 χρονών! <br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Η κατάληξη της σχέσης:</span> Ίσως ενδώσει μια-δυο φορές στις ορέξεις της… μετά την φτύνει… <span style="font-weight:bold;">αυτή τον “κράζει” παντού…</span> και όταν δεν βρίσκει αλλά ευήκοα ώτα για να “κράξει” παίρνει τα ρέματα και τις χαράδρες και τον “κράζει στις πέτρες” … μετά ηρεμεί… βρίσκει έναν άλλο πρίγηπα.. μετά από χρονιά τον βλέπει στον δρόμο, χαιρετιούνται ψυχρά… <span style="font-weight:bold;">πάντοτε αναρωτιέται τι έκανε λάθος με τον Γαλάζιο της Πρίγηπα.<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">3.Η Γυναικά-groupie</span> θέλει να βρίσκεται στη παρέα του… <span style="font-weight:bold;">ξέρει ότι δεν είναι η επίσημη κολλητή… αλλά έχει συνηθίσει να τρώει τα “αποφάγια” του :) </span>Εξάλλου που θα βρει άλλον άντρα (που να μπορεί να δείξει και συχνά να επιδείξει στις άλλες) που θα την πάει στο θέατρο, σε ρομαντικές ταινίες και σε classie μέρη! <span style="font-weight:bold;">Αντιπαθεί κρυφά την επίσημη κολλητή και περιμένει ποτέ εκείνη θα κάνει το λάθος για να γίνει εκεί “βεζίρης στη θέση του βεζίρη”.<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Η κατάληξη της σχέσης:</span><span style="font-weight:bold;"> Χάνονται, εκείνη παντρεύεται.. κάνει 6 παιδιά </span>και όταν τυχαία περνάει, με το πολυκαροτσάκι και τα 3 νεογέννητα στο ένα χέρι και το καρότσι του σουπερμάρκετ στο άλλο, έξω από το sic restaurant που αυτός τρώγει με την παρέα του… κρυφά ζηλεύει λίγο… αλλά πάλι σκέφτεται τα βλαστάρια της και τις δικές της χαρές.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">4. Η Γυναικά- νεοφασίστας:</span> Δεν είναι φίλη του… είναι κατά κανόνα φίλη της παρέας! <span style="font-weight:bold;">Δεν εγκρίνει τη ζωή του! Αποδοκιμάζει τις φίλες της που κάνουν παρέα με “ανωμάλους”!</span> Τις προειδοποιεί ότι Αυτός θα αλλάξει και τους άντρες τους, θα τους κάνει σαν τα μούτρα του και σαν κορωνίδα του γκεμπελικού συλλογισμού της –εδώ γουρλώνει τα ματιά της- τις προειδοποιεί για την ζημιά που μπορεί να προκαλέσουν στα παιδια τους… γιατί <span style="font-weight:bold;">«αυτοί άσχετα με το τι λένε είναι όλοι τους παιδεραστές…σας το λέω εγώ!» </span>Όταν μια φορά έπιασε τον δικό της να ακούει με ενδιαφέρον τις απόψεις του “μιάσματος” για τη νέα μεταγραφή του Ολυμπιακού… τον τράβηξε παράμερα και την άκουγε απορημένος να του απαγορεύει να του ξαναμιλήσει!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Η κατάληξη της σχέσης:</span> Έρχεται η ώρα που λόγω της θέσης του, χρειάζεται απελπισμένα την βοήθεια του… και αυτός της την δίνει… και τότε εκείνη καταλήγει ότι αυτός “δεν είναι σαν τους άλλους”… “είναι κάτι διαφορετικό”… του χαμογελάει πλέον συγκαταβατικά στις κοινωνικές εκδηλώσεις , ενθαρρύνει τον Τάκη (τον άντρα της ντε…) να βγει μαζί του για ποτάκι… <span style="font-weight:bold;">και –ω τι ντροπή- μια, δυο φορές τον φαντασιώθηκε κιόλας…. Τον Σάτυρο!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">5. Η Γυναικά- No1:</span> <span style="font-weight:bold;">Κατά κανόνα η Μάνα ή η Γιαγιά… ή οποία είχε τον ρολό να αναθρέψει αυτό το μπουμπούκι! Η σχέση φυσικά δεν αναλύεται… είτε είναι μια γυναίκα περιφανή, οργισμένη, υπερβολική, τρυφερή, δεσποτική, σαρκαστική ή συμπονετική (και συνηθέστερα όλα αυτά μαζί)… όταν τον βλέπει η καρδιά της χτυπάει δυνατά… όπως τότε που της τον είχαν δώσει για πρώτη φορά στην αγκαλιά.. και ήταν (και παραμένει) γι αυτή ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!</span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-79862412546606814932010-06-22T14:38:00.000-07:002010-06-23T05:47:37.324-07:00GAY IN THESSALONIKI<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVrGmc6XqWJhOXN3LDpzIBVVXVOgLObFeEviKadLfMQTXyTuaPc-r9VGCoU2s69H-cWEs4mishNHhyphenhyphenV4T7jAw74lnU1hdZ13gdblLpBnyHHSJsBcB0s8UBLTO9GG66tu27R8-vd-bVem0/s1600/Gay-test.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVrGmc6XqWJhOXN3LDpzIBVVXVOgLObFeEviKadLfMQTXyTuaPc-r9VGCoU2s69H-cWEs4mishNHhyphenhyphenV4T7jAw74lnU1hdZ13gdblLpBnyHHSJsBcB0s8UBLTO9GG66tu27R8-vd-bVem0/s400/Gay-test.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5485717271334267378" /></a><br /><br /><br />Αρκετές βδομάδες μετά το τελευταίο μου post… θέλω να μοιραστώ με όσους διαβάζουν το blog μου τον κύριο προβληματισμό μου αυτή την περίοδο: <span style="font-weight:bold;">Το gaydar μου βρίσκεται στο ναδίρ του</span>… <span style="font-weight:bold;">Τ</span><span style="font-weight:bold;">ουλάχιστον 3 ή ίσως και 4 φορές τον τελευταίο μήνα με προσέγγισαν ενδιαφέροντα παιδιά με διάθεση εμφανώς φιλική</span>…και όλες τις φορές <span style="font-weight:bold;">έκανα το λάθος</span> <span style="font-weight:bold;">να υποθέσω ότι η προσέγγιση τους ήταν ερωτική.. ενώ σε μια δεύτερη, προσεκτικότερη ανάγνωση, αποδείχθηκαν straight και εντελώς «αθώοι» απ’ όσα τους πρόσαπτε η φαντασία μου!</span><br /><br />Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι επ’ ουδενί –και ευτυχώς- δεν εκτέθηκα… ωστόσο είμαι βέβαιος ότι <span style="font-weight:bold;">συμπεριφέρθηκα πιο σφιγμένα και «στρατηγικά»</span>.. με αποτέλεσμα <span style="font-weight:bold;">να χάσω το κομμάτι της αυθόρμητης προσέγγισης</span> που είναι θεμέλιο μιας καλής φιλίας.<br />Το αστείο είναι ότι δεν είχα κάποια συγκεκριμένη στόχευση με τα παλικάρια… αλλά ένα χαλαρό φλερτάκι θα ήταν μάλλον τονωτικό….<br /><br />Και επανέρχομαι στην αρχική μου σκέψη σε σχέση με <span style="font-weight:bold;">το radar</span> που υποτίθεται ότι οι άνθρωποι διαθέτουν… <span style="font-weight:bold;">Τελικά, αυτό μάλλον είναι πολύ ευάλωτο και ευεπηρέαστο</span> από τις επιθυμίες μας, από το ψυχολογικό φορτίο της εκάστοτε στιγμής, από την «αχρηστία» στην οποία έχει περιπέσει εδώ και καιρό, από την υπερβολική αισιοδοξία που γεννά η ελλειμματική καθημερινή τριβή με το «σπορ», <span style="font-weight:bold;">αλλά και από το γεγονός ότι έχοντας αποδεχθεί κανείς τον εαυτό του… αρχίζει να θεωρεί όλο και περισσότερο ότι ο κόσμος του μοιάζει…</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Και καταλήγω στο μάλλον επώδυνο συμπέρασμα… ότι μπορεί όλα, να είναι μέσα μας, ωραία και όμορφα τακτοποιημένα… τα πουλάκια να κελαηδούν και ο ήλιος να λάμπει… ωστόσο εξακολουθούμε να περιστοιχιζόμαστε από μια μεγάλη πλειοψηφία ανθρώπων.. που μπορεί να είναι ενδιαφέροντες, καλλιεργημένοι, sexy, αστείοι, φιλελεύθεροι… αλλά δυστυχώς –για μένα και ίσως και για σας- με διαφορετικές, από εμάς, σεξουαλικές προτιμήσεις.</span><br /><br />Και αυτό είναι ένα <span style="font-weight:bold;">«γαμώτο»</span>, κάποιες φορές μάλιστα γίνεται ένα <span style="font-weight:bold;">μεγάλο «γαμωτο»</span>… γιατί μειώνει τις δυνατότητες… περιορίζει τις ευκαιρίες… <span style="font-weight:bold;">Αλλά αυτό δεν το ήξερα από πάντα? <br /></span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Αναρωτιέμαι, πως γίνεται, η ζωή ακόμα να με εκπλήσσει με τα απλά και τα στοιχειώδη? </span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-80132733489739897002010-04-27T08:55:00.000-07:002010-04-27T09:05:27.050-07:00GAY MOOD IN THE GAYEST SEASON OF THE YEAR…. Ή απλά ζαλισμένος από την άνοιξη!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzmRDQK3e-Bj6co47GVDj51RsroIgGFwOM9pcYGuS1-YjTdzNlHLgnnLt7QOx19V3tORtHWdCGgqU5mGTQgIWdTo-WW801GrYtw-CjSiernRAHkUqES05vu6s5eNVflQ-NxvbG8SHdofM/s1600/nr.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 289px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzmRDQK3e-Bj6co47GVDj51RsroIgGFwOM9pcYGuS1-YjTdzNlHLgnnLt7QOx19V3tORtHWdCGgqU5mGTQgIWdTo-WW801GrYtw-CjSiernRAHkUqES05vu6s5eNVflQ-NxvbG8SHdofM/s400/nr.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5464847732634084658" /></a><br /><br /><br /><br />Τον τελευταίο καιρό πιάνω συχνά τον εαυτό μου να αναρωτιέται… <span style="font-weight:bold;">τί εικόνα άραγε δίνω στους άλλους σε σχέση με την προσωπική μου ζωή. </span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Κανείς εκ των στενών μου φιλών δεν ξέρει (?) για τις σχέσεις , τους χωρισμούς μου…. Ποσό μάλλον για τις λεπτομέρειες των σχέσεων μου!</span><br />Από την άλλη όλες τις σοβαρές μου σχέσεις τις έχω παρουσιάσει ως φιλικές συναναστροφές μου, τις οποίες ομαλά κατά καιρούς ενέταξα στην κοινωνική μου ζωή.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Θα μου πει κανείς «τι σε νοιάζει, τι πιστεύει ο καθένας, αφού εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να μοιραστείς κάτι παραπάνω με το περιβάλλον σου?» και δεν θα έχει άδικο!</span><br />Αλλά ο άνθρωπος , είναι ον φιλοπερίεργο, και πάντα, αναρωτιέται για όλα… Και κακά τα ψέματα, εδώ και κάποια χρονιά <span style="font-weight:bold;">έπαψα να είμαι το φοβισμένο παιδάκι που ήμουν κάποτε!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Πιο συγκεκριμένα απαξιώνω ορθά-κοφτά κάθε προσπάθεια του περιβάλλοντος μου να με «ζευγαρώσει» με κάποια «καλή-και-όμορφη-κοπέλα-που-οπωσδήποτε-μου-ταιριάζει!». </span><br />Ακόμα εδώ και χρονιά έπαψα να φτιάχνω ιστορίες-βιτρίνα για να «θολώνω» τα νερά… ποσό μάλλον να επιδίωκω ο ίδιος να κάνω κάτι με μια γυναικά… το οποίο ήταν πάντα «ξένο» στις επιθυμίες μου.<br /><br />Όταν οποιοσδήποτε ρωτήσει για την προσωπική μου ζωή συνήθως απαξιώνω την συζήτηση, στο σκέλος που με αφορά ,και λέω ότι είμαι ικανοποιημένος από την ζωή μου ως έχει!<br /><br />Με αυτά και αυτά… είμαι επισήμως στα ματιά του φιλικού περιβάλλοντος μου ένας <span style="font-weight:bold;">αδικαιολόγητα μοναχικός και δύσκολος άνθρωπος ή μήπως όχι?</span> … γιατί αν κανείς, που με ξέρει ακόμα και ελάχιστα, τα βάλει κάτω… ούτε δύσκολος είμαι -γιατί είμαι συνήθως μέσα στην καλή και φιλική διάθεση- και ούτε μοναχικός –καθότι κοινωνικότατος!<br /><br />Υποθέτω <span style="font-weight:bold;">ένα κομμάτι των φιλών μου</span> (π.χ αυτό από την μέση και πάνω…. χεχεχε) θα <span style="font-weight:bold;">πιστεύει ότι είμαι GAY</span> αλλά από την άλλη, <span style="font-weight:bold;">η λογική ενός άλλου</span> (που δεν έχει αποβάλει –παρόλα τα Master και τα PhD- το στερεότυπο του gay=μικρή φτερού-… από το οποίο πολύ απέχω) <span style="font-weight:bold;">θα αντιστέκεται σθεναρά στην σκέψη </span><span style="font-weight:bold;">και θα πιστεύει ότι σίγουρα έχω κάποιο οργανικό πρόβλημα (στυτική δυσλειτουργία, ανικανότητα κτλ). </span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Η ίσως πάλι, το μεγαλύτερο κομμάτι τους να μη νοιάζεται κιόλας… </span>να με γουστάρει για την αλληλεπίδραση που έχουμε και κοινώς να χέστηκε αν την βρίσκω σεξουαλικά με τα playmobil της παιδικής μου ηλικίας (weiiiird!) ή με τα βρωμικα παπούτσια της γειτόνισσας μου (weiiiiirder!)<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Η γενική ιδέα νομίζω είναι ότι πρέπει κατ’ αρχήν να δέχεσαι και να αγαπάς τον εαυτό σου, και να επιδιώκεις την ευτυχία σου… και από εκεί και πέρα βάζεις τα όρια της αληθείας που θέλεις και αντέχεις να μοιράζεσαι! </span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ξέρω, ξέρω… κουνάτε δύσπιστα το κεφάλι σας</span> λέγοντας ότι στις αληθινές σχέσεις το κομμάτι σεξουαλικότητα είναι απίστευτα θεμελιώδες για να το έχεις στην «ομίχλη»… <span style="font-weight:bold;">ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ, ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΤΕ, ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΙΟΛΑΣ….<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">.. εγώ απλά ως ένα ατελέστατο πλάσμα ,που είμαι, το μονό που απαιτώ στα σίγουρα πλέον από τον εαυτό μου, είναι, να λέω την αλήθεια σε μένα… για όλα τα αλλά δεν έχω καμία λύση… αν την είχα με τι σκατά θα έχω να βασανίζομαι στις δεκαετίες που έρχονται? :)))))<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-2281965581861448532010-03-30T11:36:00.000-07:002010-03-31T14:07:05.924-07:00A FORTUNATE HOMOSEXUAL MAN<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZzocOpr0m0IfLHLwaj9inJwCJ5t26MOa8Nn_9QylNs0ZyuW46IUYFAEEjCvQx9d1FYBUOD_8_uymryexgixJyYBmZZ8WTJNvNjBWKKrJMWSjQlfLgefhUVAMY7VKFMdX1Ye2Wh2d7is/s1600/ricky_martin.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNZzocOpr0m0IfLHLwaj9inJwCJ5t26MOa8Nn_9QylNs0ZyuW46IUYFAEEjCvQx9d1FYBUOD_8_uymryexgixJyYBmZZ8WTJNvNjBWKKrJMWSjQlfLgefhUVAMY7VKFMdX1Ye2Wh2d7is/s400/ricky_martin.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5454506743598719650" /></a><br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Γιατί ήρθε η ώρα να ζήσουμε ελεύθερα και απλά…<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Να κάνουμε ουσιαστικούς δεσμούς, ερωτικούς και φιλικούς!<br /><br />Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και την διαφορετικότητα μας, αλλά και τις απειράριθμες ομοιότητες μας με όλους τους ανθρώπους!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Να κάνουμε ή να υιοθετούμε παιδιά</span> (για όσους το θέλουν), έστω και αν το deal είναι λίγο πολύπλοκο… σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο…. Και να τα κάνουμε γιατί μπορούμε, και να τα μεγαλώσουμε με ανθρώπους που αγαπάμε… γιατί έχουμε πολλή αγάπη να δώσουμε και <span style="font-weight:bold;">γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα αναθρέψουμε ανθρώπους ελεύθερους και ισορροπημένους!<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Να μην αρνηθούμε, ούτε για μια στιγμή τη φύση μας</span>, γιατί αυτή είναι δεδομένη, όπως το χρώμα των ματιών μας!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Να μην χάνουμε χρόνο σε περιττή αυτολύπηση και απελπισία…. Γιατί είναι άσκοπες και γιατί στη πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος!</span><br />…..<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Με αφορμή την δημοσιά παραδοχή-δήλωση του Ricky Martin ότι είναι ένας περήφανος και τυχερός ομοφυλόφιλος</span>… πατέρας 2 παιδιών (τα οποία έκανε με παρένθετη μητέρα) έκανα την σκέψη ότι<span style="font-weight:bold;"> ο κόσμος έχει αρχίσει αργά, αλλά αποφασιστικά και μη αναστρέψιμα, να αλλάζει….</span> Και είναι ένας κόσμος στον οποίο δεν έχει θέση καμιά διάκριση εις βάρος των ομοφιλόφυλων, <span style="font-weight:bold;">γιατί η διάκριση είναι αφύσικη, άτοπη</span> και γιατί απλά έφτασε η στιγμή!<br /><span style="font-weight:bold;"><br />Εύχομαι σε κάθε νέο ομοφυλόφιλο άνθρωπο να μην αναλωθεί σε μάταιες διαδικασίες απόγνωσης και κάθαρσης από το «κουσούρι»… </span><span style="font-weight:bold;">γιατί «κουσούρι», στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται! </span><br /><br /><span style="font-weight:bold;"> Το μόνο που υπάρχει εκεί έξω, είναι μια ζωή γεμάτη ευκαιρίες και ανατροπές που μας καλεί να τη ζήσουμε ελεύθερα και απλά… όπως αρμόζει σε ανθρώπους που με τόσο κόπο έμαθαν την αξία της πραγματικής αγάπης!</span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-772889869681099352010-03-10T16:42:00.000-08:002010-03-10T17:06:26.717-08:00... ΣΤΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhodj2wTqsUgdwSc7ODyUVTRrOWBm9GsRPwWeqogApXl-8l6Ix2uVsVG_H5c5qhC8LS6VDYL94_3R5XeVn4XMIbgbWqFgDbx9if9ejq3iTHRCW6kAx8Ty6fFAQ01X02CLlcUfYO9JghOlc/s1600-h/LegoManMirrorDM_468x701.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 267px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhodj2wTqsUgdwSc7ODyUVTRrOWBm9GsRPwWeqogApXl-8l6Ix2uVsVG_H5c5qhC8LS6VDYL94_3R5XeVn4XMIbgbWqFgDbx9if9ejq3iTHRCW6kAx8Ty6fFAQ01X02CLlcUfYO9JghOlc/s400/LegoManMirrorDM_468x701.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5447173727616295106" /></a><br /><br /><br />Και ενώ το άπαν σύμπαν (i.e τα κάποια εκατομμύρια ανθρώπων σε αυτή τη γωνιά του κόσμου) ασχολείται με τις <span style="font-weight:bold;">ερασιτεχνικές προσπάθειες του πολιτικού θιάσου για τη δημοσιονομική οργάνωση της χωράς και την ανάκαμψη της οικονομίας της</span>… και ενώ όλοι μιλάνε για τις <span style="font-weight:bold;">ακόμα πιο ερασιτεχνικές προσπάθειες μιας περιορισμένης νοητικής αντίληψης σταρλετίτσας να πείσει ως πορνοστάρ</span>… εγώ έχω την <span style="font-weight:bold;">ανάγκη να κάνω </span>για άλλη μια φορά την <span style="font-weight:bold;">δημοσιά προσωπική μου ψυχανάλυση!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Συνεχίζω να περνάω λοιπόν.. αυτό που λέμε «φάση»</span>… θα το βάφτιζα και «κρίση» αλλά ο ορός μου φαίνεται αρκετά βαρύς και η αλήθεια είναι ότι είμαι αρκετά cool και ήρεμος για να μου ταιριάξει η λέξη στην παρούσα φάση …Προσπαθώντας <span style="font-weight:bold;">να εντοπίσω που βρίσκεται η ρίζα</span> <span style="font-weight:bold;">της «δυσαρέσκειας» μου</span> σκέφτομαι ότι <span style="font-weight:bold;">δε μου λείπουν</span> τα χρήματα, οι φίλοι, ο έρωτας, οι διασκεδάσεις, η δουλειά… <span style="font-weight:bold;">αλλά μου λείπει ένα φιλόδοξο σχέδιο… μια προοπτική που θα με συναρπάσει! </span><br /><br />Τι ψάχνεις τώρα? ... θα έλεγε ο κάθε τυχαίος αναγνώστης και συχνά το ίδιο λέω και εγώ στον εαυτό μου… απλά έχω μια απίστευτη ανάγκη για έμπνευση, κίνητρο και ανανέωση.. και αυτά δε τα βρίσκω προς το παρόν σε ανθρώπους, ταξίδια ή αποδράσεις… ενώ δεν μπορώ να προσδιορίσω ποιες νέες δραστηριότητες θα ήθελα να αναλάβω.<br /><br />Δε μου φταίει τίποτα και μου φταίνε όλα… <span style="font-weight:bold;">και πάνω που πάω να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι ένας κακομαθημένος, παλιοαχάριστος… </span>που δεν ξέρει να εκτιμάει τα χίλια δυο καλά που έχει, τα οποία άλλοι θα εποφθαλμιούσαν, μια μικρή φωνή μέσα μου ψιθυρίζει όλο και πιο ενοχλητικά… «μην συμβιβάζεσαι»… «μην παραδίδεσαι στην ρουτίνα»… «ονειρέψου παραπάνω»… και σιγά αρχίζω να καλλιεργώ μέσα μου μια καινούρια ιδέα…. <span style="font-weight:bold;">Τ</span><span style="font-weight:bold;">ο λάθος που έκανα πάντα τελικά ήταν να πιστεύω στο θέσφατο… «μην περιμένεις τα πολλά και τα μεγάλα… να χαίρεσαι τα καθημερινά και τα μικρά»… ΣΚΑΤΑ…ΛΑΘΟΣ... ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ… νομίζω ότι η λύση είναι να ονειρευτούμε τα μεγάλα… και όπου μας βγάλει….. </span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-77910484887539940182010-02-20T11:38:00.000-08:002010-02-20T11:56:39.751-08:00ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ... ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcegn8pAi5EYKUmZ7b_549rriRkgk6BtzvOXR7pf13qfA-wWJeWJbw4uyeORdWcRr5nq0loUHD1OP6ZgL5SpZ9t9XjGCzG2q6aJMCcWbNzRF74EChujNEFn3jhS07h2HZ4A59IhPGQ-WQ/s1600-h/url1.htm"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcegn8pAi5EYKUmZ7b_549rriRkgk6BtzvOXR7pf13qfA-wWJeWJbw4uyeORdWcRr5nq0loUHD1OP6ZgL5SpZ9t9XjGCzG2q6aJMCcWbNzRF74EChujNEFn3jhS07h2HZ4A59IhPGQ-WQ/s400/url1.htm" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5440414485292335490" /></a><br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ποτέ ο ενθουσιασμός δίνει τη θέση του στην συνήθεια?<br /><br />Ποτέ αρχίζει η συνήθεια να γίνεται καταναγκασμός?<br /><br />Ποτέ οι σχέσεις φτάνουν στο τέλος τους και για ποσό αξίζει να τις έχει κανείς στην “εντατική” μέχρι να πεθάνουν?<br /><br />Υπάρχουν σημάδια της επερχομένης κρίσης και μπορούμε να την αποσοβήσουμε ή νομοτελειακά ακόμα και οι καλυτέρα θεμελιωμένες και στηριγμένες σχέσεις τελειώνουν?<br /><br />Πόσες άλλες επιλογές υπάρχουν εκεί έξω και αξίζει άραγε κανείς να εγκαταλείψει την “ασφάλεια” του περιβάλλοντος του?<br /><br />Γιατί να μην υπάρχει εκεί έξω ένα ΔΝΤΣ ( Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Σχέσεων) στο οποίο να μπορείς να προσφεύγεις, και να δηλώνεις την χρεοκοπία σου, και αυτό να σου επιβάλει (έστω και αυστηρότατα) μετρά ανάκαμψης?</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Περνάω μια φάση μεγάλης “ασυμβατότητας” με το περιβάλλον μου</span><span style="font-weight:bold;">…</span> <span style="font-weight:bold;">οι φιλίες ετών μοιάζουν να μη γεμίζουν πλέον τα κενά μου.. </span>οι νεότερες φιλίες από την άλλη αν και αρκετά ικανοποιητικές γεμίζουν κάποιες μονό αναζητήσεις μου…. Και εγώ έχω την γελοία εκείνη αίσθηση της ανημποριάς… <span style="font-weight:bold;">Της ελλείψεις σχεδίου Α και Β ή και Γ</span> (για να μείνω πιστός και στο πνεύμα των ημερών)<span style="font-weight:bold;"> που θα με βγάλει από την κρίση! <br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Και την χαρακτηρίζω γελοία</span>… γιατί καταλαβαίνω ποσό εξεζητημένο και κακομαθημένο είναι σε μια εποχή οικονομικών, προσωπικών, επαγγελματικών και εκατοντάδων άλλων θεμελιωδών προβλημάτων του κόσμου όλου… <span style="font-weight:bold;">εμένα να με απασχολεί ο μικρόκοσμος μου</span>… και μάλιστα με ένα αίτημα σχετικά επουσιώδες στα ματιά αρκετών… την αναζήτηση ποιοτικότερων σχέσεων… μετά την διαπίστωση του τέλματος στο οποίο περιήλθαν αρκετές από τις ήδη υπάρχουσες!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ως «δυνατή οικονομία» που είμαι..</span> Το είχα προβλέψει και εξηγήσει μέσα μου βεβαία το τέλμα από την αρχή της χρονιάς και <span style="font-weight:bold;">για όσους τυχόν ανησυχήσουν </span><span style="font-weight:bold;">αλλά και για κάποιους πιθανούς </span><span style="font-weight:bold;">«κερδοσκόπους» της κατάστασης μου, <span style="font-weight:bold;"> δ</span>ηλώνω περήφανα ότι δεν έχω “καταρρεύσει”! <span style="font-weight:bold;">:)</span></span> Ευτυχώς υπάρχουν αρκετά αναχώματα και άμυνες που έχτισα για παρόμοιες κρίσεις , απλά τώρα την βιώνω και <span style="font-weight:bold;">όπως και τα το κάνουμε είναι άλλο πράγμα να προγραμματίζεσαι για κάτι και άλλο να το βιώνεις!<br /></span><br /><span style="font-weight:bold;">Ξέρω βεβαία ότι η κρίση θα φέρει ευκαιρίες…. Και θα έρθει αργά ή γρήγορα και η ανάκαμψη… ωστόσο ένα σφίξιμο όσο να πεις το νοιώθω!<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-5478152016938500542010-01-28T14:44:00.000-08:002010-01-28T15:11:11.878-08:00ΟΙ GAY ΠΑΡΕΕΣ... ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx6_J27_SBydJ0q3b5j01AwEgRtPc5AA-yA1t38x3GgYJ3sNc71-19dfxkz_DDiO4Rzpz6HxDeP0RqBIVCeoUzbSiOwhBUsiHOCcfvlwgrc8Lhr28CmS8tbQpqwVsEHET6S8SMARXHnkY/s1600-h/p_2828702.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 267px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgx6_J27_SBydJ0q3b5j01AwEgRtPc5AA-yA1t38x3GgYJ3sNc71-19dfxkz_DDiO4Rzpz6HxDeP0RqBIVCeoUzbSiOwhBUsiHOCcfvlwgrc8Lhr28CmS8tbQpqwVsEHET6S8SMARXHnkY/s400/p_2828702.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5431927950510807842" /></a><br /><br /><br /> Τον τελευταίο καιρό παρατηρώντας γνωστό και άγνωστο κόσμο μέσα σε καφετερίες και μπαρ, περπατώντας στους δρόμους της πόλης αλλά και σερφάροντας στα blog και στο facebook … <span style="font-weight:bold;">Διαισθάνομαι ότι κάτι αλλάζει!</span> … <span style="font-weight:bold;">Παρατηρώ παρέες gay αντρών να βγαίνουν μεταξύ τους… να γίνονται κολλητοί… να ταξιδεύουν μαζί… να συνασπίζονται!</span><br /><br /> Βλέπω να αναπτύσσουν ιδιαιτέρους κώδικες επικοινωνίας, όπως συμβαίνει σε όλες τις παρέες, να τους ενώνουν κοινά ενδιαφέροντα… και μιλώντας με κάποιους φίλους αρχίζω να διαπιστώνω ότι <span style="font-weight:bold;">το ζητούμενο των περισσότερων έγινε πλέον το να περνάει κανείς καλά με ανθρώπους που τον καταλαβαίνουν… </span>γεγονός <span style="font-weight:bold;">αδιαμφισβήτητα σημαντικότερο από το περιστασιακό σεξ ή την αέναη αναζήτηση μιας ουτοπικά ονειρικής σχέσης!</span><br /> <br /> Είναι βέβαιο ότι αντίστοιχες παρέες gay αντρών υπήρχαν πάντα… αλλά νομίζω ότι για πρώτη φορά τείνει να γίνει κανόνας! <span style="font-weight:bold;">Βλέπω με μεγάλη χαρά ότι πολλά παλικάρια το έχουν φιλοσοφήσει το πράγμα και ζουν με ρεαλισμό το παρόν τους ενώ σχεδιάζουν με αισιοδοξία το μέλλον τους! </span><br /><br />Διαχειρίζονται τη ζωή τους με ωριμότητα ,<span style="font-weight:bold;">και η δύναμη, που αποπνέει αυτή η στάση </span>τους, όπως είναι φυσικό, <span style="font-weight:bold;">ελκύει στις παρέες τους ετεροφυλόφιλους άντρες και γυναίκες που συχνά βρίσκουν τις απαντήσεις και το χαμένο νόημα της ζωής τους</span> κοντά σε ανθρώπους που έχοντας "φάει αρκετά σκατά" στη ζωή τους…έχουν "ψηθεί" καλά στο παιχνίδι.. έχουν αγγίξει κομμάτια της ουσίας του και είναι πρόθυμοι να το δείξουν και σε άλλους!<br /><span style="font-weight:bold;"><br /><br /> Είμαι περήφανος για την μικρή υπόγεια επανάσταση </span>που εκτυλίσσεται γύρω μας<span style="font-weight:bold;">… γιατί ως γνωστό οι αλλαγές ξεκινάνε πάντα ασυναίσθητα… χωρίς σχέδιο…απλά γιατί έφτασε η ώρα τους… και τότε μόνο είναι σαρωτικές!<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-27219824295299894322010-01-08T17:38:00.000-08:002010-01-08T17:58:14.334-08:00ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVapoBn-9VEmwPRbTS2i7SBSjnLy3dSJoXEzfPB0Wts15ILWac6qQa_xU9LSAAF6AQB2pnDb4vkjCUULtK7Q34KPCdbfGT9LjHCX4g4BwXYxngptCmkSuWxl9r97YvEa1VVgBn-_5zy7c/s1600-h/Asher_anita_blake_vampire_by_Leotichan.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 374px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVapoBn-9VEmwPRbTS2i7SBSjnLy3dSJoXEzfPB0Wts15ILWac6qQa_xU9LSAAF6AQB2pnDb4vkjCUULtK7Q34KPCdbfGT9LjHCX4g4BwXYxngptCmkSuWxl9r97YvEa1VVgBn-_5zy7c/s400/Asher_anita_blake_vampire_by_Leotichan.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5424550633277187634" /></a><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ναι είμαστε βρυκόλακες</span>… όχι γιατί είμαστε κακοί ή αιμοβόροι…. Αλλά γιατί είμαστε λίγοι και διαφορετικοί! <br />Υπάρχουμε από την αρχή των αιώνων και το όνομα μας συνδέεσαι με μύθους, θρύλους και αρχαίες παραδόσεις! <br />Βρισκόμαστε στα ματιά των πολλών, ανάμεσα στα όρια του μυθικού και του αληθινού… του λογικού και του παραλόγου! <br />Ναι φυσικά κάποιοι από μας είναι κακοί, και κάποιοι διψάνε διαρκώς για νέο αίμα! .. Αλλά <span style="font-weight:bold;">η ειδοποιός διαφορά μας, είναι η διαφορετική σεξουαλικότητα μας</span>, που μας διαφοροποιεί από τη πλειοψηφία και <span style="font-weight:bold;">μας κάνει στα ματιά των πολλών… κάτι περίεργο… ίσως απειλητικό …ενίοτε γοητευτικό… και σίγουρα μόνιμο αντικείμενο συζήτησης… όπως εξάλλου είναι οι βρυκόλακες!</span><br />Ναι αρκετές φορές «διαισθανόμαστε» ο ένας τον άλλο… και κάποιες λίγες φορές αισθανόμαστε και αλληλεγγύη ο ένας για τον άλλο! <br />Έχουμε, κάποιοι από εμάς , τα γκέτο μας …και έχουμε και τις “ξεχωριστές” μας ικανότητες, που αναπτύξαμε σε αντιστάθμισμα του ρατσισμού που δεχτήκαμε και της μειονεκτικότητας που τόσο συχνά βιώσαμε !<br /> Άλλες φορές απλά αφήνουμε τον “μύθο” μας, να μας περιβάλλει… ίσως προτιμούμε κάποιες φορές να μας φοβούνται από το να φοβόμαστε διαρκώς εμείς!<br />Ναι πολλοί είμαστε συχνά δυστυχισμένοι, κρυμμένοι… όπως τα βαμπίρ βγαίνουμε τα βράδια και με το φως της ημέρας προσποιούμαστε τους κανονικούς… κάποιοι από μας <span style="font-weight:bold;">διεκδικούμε άτσαλα, δειλά αλλά κάποιες φορές και γενναία τα δικαιώματα μας!</span><br /><span style="font-weight:bold;">Ώρες, ώρες αισθάνομαι ότι είμαστε μέλος ενός είδους άλλου.</span>.. που αγωνίζεται για τη επιβίωση του! <br /><span style="font-weight:bold;">Συχνά η νύχτα μου δίνει την βεβαιότητα ότι μια μέρα θα τα καταφέρουμε!</span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-78409377176050199672009-12-12T05:55:00.000-08:002009-12-12T10:52:19.490-08:00COMING OUT… or one more guy out of the closet !<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrHI68WacDUiltMCIbvGuGFB_AonD0ZZYDfDToKshv4SK8qa_vqRzMaHEQVkSdoQNPsTbx1rlt7OKCZTBHrgHRLz8R9D7I2IaU0ZEq_Hi5gutwl5XPoQocW5MVm6JMETdlLa-tsJYjjq4/s1600-h/Coming+Out+To+Parents.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 264px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrHI68WacDUiltMCIbvGuGFB_AonD0ZZYDfDToKshv4SK8qa_vqRzMaHEQVkSdoQNPsTbx1rlt7OKCZTBHrgHRLz8R9D7I2IaU0ZEq_Hi5gutwl5XPoQocW5MVm6JMETdlLa-tsJYjjq4/s400/Coming+Out+To+Parents.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5414349726366594258" /></a><br /><br />Εδώ και 7 μήνες <span style="font-weight:bold;">τους το είπα</span>… έτσι χωρίς να έχω αφορμή… <span style="font-weight:bold;">έχοντας χιλιάδες όμως λόγους</span><span style="font-weight:bold;">!</span><br /><span style="font-weight:bold;">Ήθελα επιτελούς να με γνωρίσουν συνολικά</span>…όπως τους γνώριζα εγώ… για να με καταλάβουν ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν!<br />Για να μην αναρωτιούνται άδικα … <span style="font-weight:bold;">για να έχουν όλα τα δεδομένα… για να μη βγάζουν όλα τα λάθος συμπεράσματα… </span>για να κοιμούνται ήσυχοι το βραδύ… και για να κοιμάμαι ήσυχος και εγώ!<br /><span style="font-weight:bold;">Και ήθελα να το μάθουν πρώτοι αυτοί</span>, γιατί αυτοί με ενδιαφέρουν περισσότερο απ’ όλους,… γιατί αυτοί έχουν επενδύσει τόσα πάνω μου και γιατί και εγώ έχω “χτίσει” από δικά τους χαρακτηριστικά, ασυνείδητα κυρίως, τόσα κομμάτια μου… γιατί εν τέλη τους το χρωστούσα και το χρωστούσα και στον εαυτό μου!<br /><span style="font-weight:bold;">Οι αντιδράσεις τους αναμενόμενες</span>… πολυπαιγμένες… <span style="font-weight:bold;">η έκπληξη </span>(ορκίζονται ως σήμερα ότι δεν είχαν υποψιαστεί τίποτε… και ότι 1-2 φορές που τους πέρασε η σκέψη η λογική τους την απέρριψε).. ακολούθησαν <span style="font-weight:bold;">η άρνηση, το κλάμα</span>… <span style="font-weight:bold;">η προσπάθεια διαπραγμάτευσης</span>… “-μήπως να προσπαθούσες με κάποια γυναικά?” … “θα την αγαπούσες ίσως… αν είχατε και παιδιά!” και αλλά γνωστά κλισέ…<br /><span style="font-weight:bold;">Μετά αντιμετώπισαν τους δικούς τους φόβους “που να φταίξαμε άραγε εμείς?” “δεν θα δούμε εγγόνια ποτέ?” “συνέβη τίποτα τραγικό στην παιδική σου ηλικία?”</span> … στην τελευταία ερώτηση μπήκα στον πειρασμό να τους πω ότι για όλα φταίει το ότι δεν μου πήραν ATARI στα 8 μου.. ωστε να μην αποσπώμαι από το διάβασμα… αλλά ήταν πάντα τόσο καλοί μαζί μου που λυπήθηκα να τους κάνω τέτοιο κάζο!<br /><span style="font-weight:bold;">Ναι δεν ήταν εύκολη διαδικασία… αλλά ήταν λυτρωτική… ειλικρινά λυτρωτική! </span>Ανάμεσα στα κλάματα της μητέρας μου, στον απογοητευμένο πατερά μου και στις κατηγορίες τους για έλλειψη προσπάθειας από μέρους μου να αλλάξει η κατάσταση… σιγά ήρθε η αποδοχή… ο άνθρωπος αποδέχεται τα πάντα... <span style="font-weight:bold;">ο άνθρωπος είναι σκληρό πλάσμα </span>και έχει μάθει να επιβιώνει σε συνθήκες και με σκέψεις πολύ χειρότερες. <br /><span style="font-weight:bold;">Η σκέψη ότι ο γιος τους μοιράζεται το κρεβάτι και την ζωή του με άντρες είναι μάλλον ανίκανη συνθήκη να κλονίσει μια οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση που έχει δικούς της λογούς να υπάρχει!</span><br />Και ναι –ω του θαύματος- τα κλάματα σταμάτησαν, τα γέλια ξανάρθαν στο οικογενειακό μας τραπέζι και μαζί ήρθε και το <span style="font-weight:bold;">γνήσιο ενδιαφέρον για τη ζωή μου… την πραγματική ζωή μου αυτή τη φορά!</span><br /><span style="font-weight:bold;">Η σχέση μας έχει γίνει πιο ειλικρινής από ποτέ… χωρίς κρυφά βλέμματα, χωρίς ανέκφραστες επιθυμίες… χωρίς υποκρισία… ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…<br /> <br />ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-9393046399213114992009-11-18T16:22:00.000-08:002009-11-18T16:36:48.443-08:00ΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEHFfnLMjEP9uhGxEz5wt-9GkjML5by3-rU5-jCMUJGEJqMCwriWoLt2OIaPNj9S_JR3FVfdFtPgn-o1QOsje5cftcYdTT6lRF9hi5E7RpP6mwLq7mzc_9-OZ0LYgUMLXPyE5rt1Xnk_8/s1600/cros.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 260px; height: 345px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEHFfnLMjEP9uhGxEz5wt-9GkjML5by3-rU5-jCMUJGEJqMCwriWoLt2OIaPNj9S_JR3FVfdFtPgn-o1QOsje5cftcYdTT6lRF9hi5E7RpP6mwLq7mzc_9-OZ0LYgUMLXPyE5rt1Xnk_8/s400/cros.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5405604720431531954" /></a><br /><br />Σκέφτομαι τις <span style="font-weight:bold;">στιγμές που στιγμάτισαν τη ζωή μου</span>… τα λίγα εκείνα σταυροδρόμια που καθορίσαν τη ζωή… τις καθοριστικές αποφάσεις που διοχετεύσαν την ενεργεία μου σε συγκεκριμένους στόχους...<br /><br />Τη συζήτηση με τους γονείς μου για <span style="font-weight:bold;">το επάγγελμα που θα διαλέξω</span>… όταν όλα τα ενδεχόμενα ήταν ακόμα ανοιχτά..<br /><br />Την ημέρα που οριστικά συνειδητοποίησα και δέχτηκα το γεγονός ότι <span style="font-weight:bold;">μου αρέσουν σεξουαλικά οι άντρες…</span>. Ενώ όλα τα ενδεχόμενα τα άφηνα ανοιχτά ως τότε λέγοντας ψέματα στον ίδιο μου τον εαυτό!<br /><br />Ανακαλώ την ημέρα που <span style="font-weight:bold;">πέρασα δεύτερος πανελληνιά στη σχολή </span>μου… και αυτό με έβαλε σε ένα τριπάκι υποτιθεμένης τελειομανίας… ένα τριπάκι οπού η πρωτιά δεν ήταν κάτι αδύνατο, αλλά, είχε αναχθεί σε ένα διαρκή και ασφυκτικό μαζί στόχο.. και δυστυχώς συχνά μετατράπηκε και σε μοναδική προϋπόθεση ευτυχίας…<br /><br />Σκέφτομαι τις ημέρες <span style="font-weight:bold;">που σε ερωτεύτηκα παράφορα</span> και <span style="font-weight:bold;">την ημέρα που με πρόδωσες</span> σκληρά, γκρεμίζοντας οριστικά την ψευδαίσθηση του απόλυτου…<br /><br />Αναλογίζομαι <span style="font-weight:bold;"><span style="font-weight:bold;">τ</span>ην ημέρα που “αισθάνθηκα” ξένος και ταπεινωμένος κοινωνικά</span>…. Την ημέρα που μου δίδαξε ότι εύκολα μπορεί να βρεθείς στην απέξω… χωρίς να φταις… επειδή έτσι αποφάσισε μια ομάδα αλληλοεπηρεαζόμενων ανθρώπων…<br /><br />...Και οι στιγμές ανακατεύονται με το αλκοόλ… <br /><br /><span style="font-weight:bold;">οι επιτυχίες φαίνονται λίγες και οι αποτυχίες αβάσταχτες</span>.. <br /><br />..και το αλκοόλ δίνει τη θέση του στη μέρα… <br /><br />και ο φόβος δίνει τη θέση του στη νύχτα που φεύγει…<br /><br /><span style="font-weight:bold;">.. στο ξημέρωμα που σε γεμίζει ακόμα ελπίδες… <br /><br />.. παρόλο που τα ενδεχόμενα δεν είναι πλέον όλα ανοιχτά! </span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-62697523446725361192009-10-22T07:12:00.000-07:002010-04-17T09:39:50.906-07:00ΔΙΚΟ ΣΑΣ......OR TO ALL GAY GREEK BLOGS!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH2cbtgcKzhCEYKZYifZbjLK_vWgvMBRgjL6oZrPDMMjdDdn-sifUV45aUzSNyDleTmD_cp-CEWz8kkNVPli-P6A9i2zIRHea5Bs2fMMHSn7Pvd_-2_TZ6mbnO-4hVu34u7xiT6G4uJys/s1600-h/b36890769.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 370px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH2cbtgcKzhCEYKZYifZbjLK_vWgvMBRgjL6oZrPDMMjdDdn-sifUV45aUzSNyDleTmD_cp-CEWz8kkNVPli-P6A9i2zIRHea5Bs2fMMHSn7Pvd_-2_TZ6mbnO-4hVu34u7xiT6G4uJys/s400/b36890769.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5395429799873066066" /></a><br /><br /> <span style="font-weight:bold;"> Ένα χρόνο περίπου από τη δημιουργία του blog</span> μου πρέπει να ομολογήσω ότι το νέο αυτό δεδομένο για μένα, άνοιξε έναν νέο ορίζοντα στην καθημερινότητα μου, μια παράλληλη πραγματικότητα που μπλέχτηκε με την δική μου, και κυρίως ένα παράθυρο στις ζωές όλων σας, των ανθρώπων που συστηματικά διαβάζω!<br /><br />Διαβάζοντας τις ιστορίες σας, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σας αισθάνομαι –και χωρίς να έχω γνωρίσει κανέναν σας προσωπικά- μέλος μιας μεγάλης <span style="font-weight:bold;">«παρέας» </span>ανθρώπων που «αναφέρουν» και «αναφέρονται» ο ένας στον άλλο… και που στηρίζουν -συχνά εν αγνοία τους- ο ένας την ζωή του αλλού. Και αυτό –επιτρέψτε μου- να το βρίσκω εξαιρετικό!<br /><br /> <span style="font-weight:bold;">Όλο αυτόν το καιρό παρακολουθώντας σας σε καθημερινή βάση και περιμένοντας με χαρά ακόμα και με παιδική αγωνιά την καινούρια δημοσίευση του καθενός σας, έχω πλάσει μια φανταστική εικόνα για τον καθένα σας την οποία θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας…</span> <span style="font-weight:bold;">αφού αυτό το post αφορά εσάς, που είστε και ο λόγος για τον οποίον γραφώ! <br /></span><br />Και αφού μάλλον θα ήταν τεράστιο ένα post που θα συμπεριλάμβανε όλους όσους διαβάζω θα μιλήσω για τα άτομα εκείνα τα οποία ως μέλη της πιο στενής «διαδικτυακής» παρέας μου, μου έρχονται έτσι στο τσακ-μπαμ στο μυαλό:<br /><br /><span style="font-weight:bold;">ΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ..</span> Δεν ξέρω αν είναι ένα άτομο ή σύμπραξη περισσοτέρων bloggers… Πάντως είναι το σημείο αναφοράς μου. Κάτι σαν τις <span style="font-weight:bold;">Βρυξέλλες ή την Ουάσιγκτον της blogoσφαίρας μου.</span><br /> Όλα συγκεντρωμένα… εμπεριστατωμένα… ότι δημοσιεύεται εκεί είναι <span style="font-weight:bold;">«Νόμoς του Κράτους»</span>… νέα και αναλύσεις για όλα τα γούστα, απ’ όλους τους τομείς τις ζωής… μια σοβαρή, εμπεριστατωμένη «εφημερίδα» πάντα στην αιχμή των γεγονότων! <br />Ο τύπος που το οργανώνει όλο πρέπει να είναι πολύ μπροστά… τον φαντάζομαι ως έναν απόλυτα <span style="font-weight:bold;">οργανωμένο, πετυχημένο άνθρωπο που εμφανώς διοικεί</span> –δεν ξερώ τι- αλλά θα έλεγα κάτι πολύ μεγάλο μάλλον!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">b a ς ν τ ι κ σ ι ο ν</span>.. Ο ακούραστος basnia που γραφεί, σχολιάζει πάντα με ευγένεια, καλή προαίρεση και μεγάλη ευαισθησία για τον συνάνθρωπο του! Βλέπω την μικρή φωτογραφία που έχει στο πλάι και τον φαντάζομαι ως <span style="font-weight:bold;">έναν μποέμ τύπο που ζει με τον σκύλο του σε ένα περιβάλλον τύπου «μικρό σπίτι στο λιβάδι»</span>.. όχι γιατί η ζωή του, του τα έφερε πάντα εύκολα, αλλά γιατί κουβαλάει μέσα του <span style="font-weight:bold;">τέτοια θετική ενεργεία που μετατρέπει ακόμα και μια χαβούζα σε παράδεισο αρμονίας!<br /></span><br /><br /> <span style="font-weight:bold;">The Gay Side Of Life</span>! ...Το νέο παλικαράκι που σπουδάζει στην Αθηνά! Έξυπνος, υπερβολικά ώριμος στην σκέψη για την ηλικία του πηρέ την ζωή του νωρίς στα χεριά του… και συχνά ομολογώ τον ζηλεύω… γιατί από τα 20 του <span style="font-weight:bold;">κατέληξε σε συμπεράσματα και στάσεις ζωής που σε πολλούς από μας πηρέ μια 10ετια να καταλήξουμε…</span> άσε που κάποιοι δεν έφτασαν ακόμα στα αυτονόητα, που ο τύπος τόσο σωστά επισημαίνει!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">ΤΟΥ MAHLER ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ </span> ...Πολυπράγμων, μέλλοντας αρχιτέκτονας ή κάτι τέτοιο αν έχω καταλάβει καλά από τα συμφραζόμενα… με πολλούς φίλους, ενδιαφέροντα και αιωνίως ερωτευμένος με την κλασσική μουσική… ψάχνει την ποιότητα στη ζωή… αλλά δεν χαλιέται μάλλον να κάνει και λίγο «bitching» με τους στενούς του φίλους… και καλά κάνει το παλικάρι… γιατί ποσό να αντέξεις την Tosca να σου παίρνει τα αυτιά! :))<br /><span style="font-weight:bold;">Τον φαντάζομαι ως τύπο στο στυλ Carrie Bradshaw στο αντίστοιχο αντρικό του φυσικά… να ψάχνει μια ποιοτική σχέση στην ΜεγαλοΑθηνούπολη!<br /><br /></span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ό,τι φας κι ό,τι πιεις</span>… Ο κύριος «ταξιδιωτικά αφιερώματα»… <span style="font-weight:bold;">ζεί για να ταξιδεύει</span> αυτός. Εκπληκτικά, εμπεριστατωμένα αφιερώματα για διαφόρους προορισμούς… ανακατεμένα με στερεές σκέψεις, Ο άνθρωπος αυτός πρέπει να είναι κατασταλαγμένος… από δουλειά, σχέσεις, ανησυχίες… και θα είπε σε μια φάση… «και τώρα θα ταξιδέψω και θα διαφωτίσω τον κόσμο» … και μας ταξιδεύει και εμάς μαζί του!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">AYTOS AYTOS KAI TA MYSTHRIA </span> <span style="font-weight:bold;">...Αν ο elementstv είναι το παρελθόν που όλοι θέλαμε να έχουμε ο Παύλος είναι το μέλλον!</span> Μια ισορροπημένη σχέση και ζωή… που δεν έχει βουλιάξει στον συμβιβασμό και στην ρουτίνα… αλλά ψάχνει, ψάχνεται και εξελίσσεται!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Life within me</span> <span style="font-weight:bold;">...Η αεικίνητη Ruth</span>… συχνά χάνομαι στην <span style="font-weight:bold;">πολύπλοκη «γυναικεία» ψυχολογία της… </span>την φαντάζομαι να δίνεται απόλυτα, να δίνει πολλά στις σχέσεις της… να θυμώνει εύκολα… να είναι ένας εκπληκτικά δύσκολος και εναλλακτικός άνθρωπος… που όμως δεν σε κάνει –όπως και όλοι οι πολύπλοκοι άνθρωποι- να πλήττεις ποτέ!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Hfaistiwnas</span> ...Τον διαβάζω πριν καν κάνω blog και δεν τον έχω ψυχολογήσει καλά! Είμαι μάλλον σίγουρος ότι είναι <span style="font-weight:bold;">ο ορισμός του ευγενικού και φιλόπονου ατόμου… και σίγουρα πρέπει να είναι πιστότατος φίλος</span> για τους φίλους του… από εκεί και πέρα είναι πάντα θετικός. Συχνά φοβάμαι –για το ίδιο- ότι είναι <span style="font-weight:bold;">π</span><span style="font-weight:bold;">ολύ ρομαντικός και ονειροπόλος.. </span>αλλά από την άλλη ίσως τελικά έτσι γεύεται μιας ποιοτικότερη ζωή!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Suncitizen</span> ...τον διαβάζω ανελλιπώς και εννοείται πως με ενδιαφέρουν πάντα αυτά που γραφεί! Με θυμώνει συχνά το ότι είναι τόσο απόλυτος και αρνητικός με πολλά πράγματα… τον φαντάζομαι ως έναν δύσκολο τύπο που μαλώνει με τον κόσμο… που μπορεί να γίνει αρκετά επιθετικός.. αλλά από την άλλη έχει αρκετή δικαιοσύνη μέσα του… και αυτό τελικά μάλλον μου τον κάνει συμπαθή! <span style="font-weight:bold;">Αν ποτέ τον συναντούσα πάντως, υποθέτω θα καυγαδίζαμε ως το πρωί επί πάντως επιστητού!</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">MAD</span> ...το Lancet της βλογκοσφαιρας μας… και δεν το λέω καθόλου για πλακά! <span style="font-weight:bold;">Κατανοητά επιστημονικά δεδομένα, μακριά από προκαταλήψεις και επιστημονική κομπορρημοσύνη… γιατί μόνο οποίος κατέχει καλά ένα αντικείμενο του, μπορεί να το παρουσιάζει τόσο απλά….</span> Ένας έξυπνος άνθρωπος… τον οποίον εγώ φαντάζομαι να έχει παραμελήσει ίσως λίγο το κομμάτι «προσωπική ζωή» γιατί ως γνωστό η ζωή «σηκώνει» έναν μονό μεγάλο ερωτά και ο δικός του είναι μάλλον η ιατρική!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Leviathan</span>...ο σινεφίλ Καβαλιώτης… ένα παιδί <span style="font-weight:bold;">ερωτευμένο με τον φίλο του, το σινεμά, το ανιψάκι του </span>και την ζωή γενικώς… το όνομα του είναι λίγο σκοτεινό ως σύλληψη… αλλά υποθέτω ότι έχει καρδιά μάλαμα ή από ατόφιο χρυσαφί που έλεγε και η Καίτη Γαρμπή πρό αμνημονεύτων χρόνων! Πάντα έχω την απορία που βρίσκει χρόνο ανάμεσα σε δουλειά, επισκέψεις στην Θεσσαλονίκη και διαφορά αλλά.. να κάνει τοοοοοσες πολλές δημοσιεύσεις?! :))<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Ephemeron</span> ...New entry από την άλλη μεριά του Ατλαντικού… <span style="font-weight:bold;">τον φαντάζομαι σε μια βίλα τύπου Santa Barbara, να πληκτρολογεί τα κείμενα του, σε ένα λαπτοπ, στο τραπεζάκι του κήπου διπλά στην πισινά… και έχοντας συγκεντρώσει μεγάλη «σοφία ζωής» να γελά αλλά και να τσαντίζεται με τους αργούς ρυθμούς που προχωρά ο κόσμος!</span><br />Φαντάζομαι να τον διακόπτει ο 20χρονος μοντέλο-μπάτλερ του, να του σερβίρει το ποτό του και αυτός να του χαμογελάει… όχι πονηρά όμως…αλλά ευγενικά γιατί είναι πολύ κύριος ο Ephemeron… I would bet on that!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Gay World Gay Greece</span> ...Δεν νομίζω να με διαβάζει το συγκεκριμένο παλικάρι… εγώ όμως διαβάζω χρονιά τις «περιπέτειες» του… είναι ρεαλιστής, την ψάχνει τη δουλειά… αλλά συχνά χάνεται σε παιδαριώδη λάθη…τη ξαναβρίσκει μετά… είναι ένας κανονικός άνθρωπος δηλαδή με τα λάθη του, τα πάθη του… συχνά θα ήθελα να μπω στον υπολογιστή και να του πω <span style="font-weight:bold;">«–Μη ρε Μλκ μην το κανείς το τάδε ή το δείνα» … </span>αλλά δεν έχω τέτοιο δικαίωμα και έτσι απλά χαμογελάω και του εύχομαι τα καλυτέρα!<br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">X-oyranoy</span> ...Ούτε αυτός ξέρει την ύπαρξη μου… αλλά εγώ κάνω πολύ κέφι να τον διαβάζω. Ωραίο παιδί (απ’ ότι φαίνεται στην φωτό τουλάχιστον)…barman, της πιάτσας, αλλά και με background παιδείας απ’ όσο φαίνεται απ’ τα γραπτά του … <span style="font-weight:bold;">έχει απίστευτα σατυρική γραφή που με κάνει να γελάω πολύ</span>… και κάτω από της «τύπου ψιλοδραματικές» ιστορίες του… νομίζω κρύβεται μάλλον ένα πολύ προσγειωμένο άτομο , που είμαι σίγουρος ότι ξέρει ακριβώς τι θέλει!<br /><br />Μαζευτήκαν πολλά όμως για μια ανάρτηση… διαβάζω τόσους ακόμη… και επιφυλάσσομαι να σας σχολιάσω στο μέλλον… εξάλλου πέρασε μόλις ένας χρόνος… το μέλλον είναι μπροστά μας!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όλα τα παραπάνω, τα οποία αποδίδω στα παιδιά, είναι προϊόντα της φαντασίας μου και μονό… αφού ουδέποτε έχω γνωρίσει ή μιλήσει ιδιωτικά και πέραν του blog με κανέναν εξ αυτών!<br />Ελπίζω να μου συγχωρήσετε όλες τις ανακρίβειες και να κρατήσετε το χιουμοριστικό πνεύμα και την απόλυτα θετική διάθεση μου απέναντι σας… αφού είμαστε όπως είπα και στη αρχή μια παρέα!<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-45700268724706374252009-09-27T10:11:00.000-07:002009-09-27T10:24:03.284-07:00ΦΟΒΑΜΑΙ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguQdXVJAUxzgjXwy6nt28HTZruh6gHUtlTc0qAfKDB9A4IZROkW4afBcoyDhwRNDeYYdmrZgU7MpqwWb35UmPZUMwykuC5A5PbtLKPj-LwZpwvNrcnwXKTdMHgkmoUzr4aVsw6kDCuKjo/s1600-h/fear-main_Full.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 326px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguQdXVJAUxzgjXwy6nt28HTZruh6gHUtlTc0qAfKDB9A4IZROkW4afBcoyDhwRNDeYYdmrZgU7MpqwWb35UmPZUMwykuC5A5PbtLKPj-LwZpwvNrcnwXKTdMHgkmoUzr4aVsw6kDCuKjo/s400/fear-main_Full.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5386198668373774114" /></a><br /><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι </span>τις νύχτες που δε θα είμαστε πια μαζί!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> τις ημέρες που θα ξυπνάω μόνος μου, την ημέρα που το κινητό μου πια δε θα χτυπάει… για να διαβάσω ένα ακόμα αστείο σου μήνυμα!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> τις στιγμές που δε θα βρίσκω αγκαλιά για να χαθώ, σώμα να αγγίξω, χείλη να φιλήσω!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> την όψη του σώματος μου όταν γεράσει, <span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> τις δυνάμεις μου που θα εξαντλούνται! <br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> την μοναξιά που μπορεί να γεμίσει τη ζωή μου!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> την απίστευτη ζήλια που θα μου προκαλούν οι πολυπληθείς χαρούμενες οικογένειες των άλλων!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> όλες τις ώρες που δε θα βρίσκω κανέναν να μιλήσω.. να ανταλλάξω απόψεις και ιδέες!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> ότι σιγά σιγά θα χάνω το ενδιαφέρον μου για όσα τώρα με παθιάζουν, φοβάμαι ότι δε θα βρίσκω πια σκοπό!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> την αδιαφορία που ίσως συναντώ απ’ όλους, τρέμω στην ιδέα μια μέρα να εισπράττω μόνο άδεια βλέμματα!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> τα φώτα που μια μέρα θα κλείσουν, τα γέλια που θα σταματήσουν, το χειροκρότημα που δε θα ακούγεται, την αυλαία που θα πέσει!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> την απώλεια -φυσική και συναισθηματική- όσων αγαπώ!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> ότι τίποτα δε θα αφήσω πίσω μου και η σκέψη με παγώνει σύγκορμο!<br /><span style="font-weight:bold;">Φοβάμαι</span> να πω ότι φοβάμαι… κι όμως το κάνω!<br /><span style="font-weight:bold;">Είναι στιγμές που χωρίς να μου συμβαίνει τίποτα τραγικό</span> απλά.. <span style="font-weight:bold;">φοβάμαι τόσο πολύ</span>!life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-35659950349620914672009-09-12T09:44:00.000-07:002009-09-12T10:07:02.615-07:00ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΟΗΣΙΑ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYFsRv84SFe90xV8ncsNsAkcdWiTy6ykcvKi5-r5_J41kB4kE5cvDmpkxzAu_Re2mCbZcGqUP_frw40Pe7ro-oIsHnj8zC6VGApTcguq4TxIZiF84ZQn5SQdHYxEyzNNjHbjGxwemnnXE/s1600-h/168430,1244400716,2.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 276px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYFsRv84SFe90xV8ncsNsAkcdWiTy6ykcvKi5-r5_J41kB4kE5cvDmpkxzAu_Re2mCbZcGqUP_frw40Pe7ro-oIsHnj8zC6VGApTcguq4TxIZiF84ZQn5SQdHYxEyzNNjHbjGxwemnnXE/s400/168430,1244400716,2.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5380624448461016770" /></a><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Όλο και πιο συχνά </span><span style="font-weight:bold;">αρχίζω να προβλέπω τις αντιδράσεις και τις απαντήσεις </span>των “καινούριων” <span style="font-weight:bold;">ανθρώπων που συναναστρέφομαι</span>… όλο και πιο συχνά αισθάνομαι την όποια συζήτηση να πατάει σε ένα συγκεκριμένο σενάριο… ή σε 3-4 απ’ αυτά το περισσότερο! <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Όλο και λιγότερο</span> εκλύομαι ή εντυπωσιάζομαι από τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές κάποιου ενώ δυστυχώς όλο και πιο συχνά <span style="font-weight:bold;">θλίβομαι</span> από τις ριζωμένες προκαταλήψεις του κόσμου… προκαταλήψεις και κοσμοαντιλήψεις που δεν επιδέχονται για τον καθένα τους καμιάς αμφισβήτησης.. στερεότυπα και ιδεοληψίες που τους κάνουν συχνά να αισθάνονται “καλύτεροι” άνθρωποι μέσα στην φαυλότητα που έχουν πειστεί ότι τους περιβάλλει!<br /><br />Θα ήθελα να σταχυολογήσω <span style="font-weight:bold;">κάποιες από τις απίστευτες ΜΠΟΥΡΔΕΣ που φτάνουν στα αυτιά μου </span>συχνά πυκνά από ανθρώπους που δεν θα το περίμενε κανείς και που θα όφειλαν από την παιδεία και τις εμπειρίες τους να έχουν σχηματίσει μια διαφορετική αντίληψη για τον κόσμο… ή στην ιδανική περίπτωση να μην έχουν καμία παγιωμένη αντίληψη για τίποτα και <span style="font-weight:bold;">να είναι διατεθειμένοι να “δουν” τον κόσμο από την αρχή κάθε μέρα και κάθε φορά.</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Μερικά από τα απίστευτα που με μεγάλη συχνότητα ακούω και συγκρούονται με κάθε κύτταρο λογικής που τυχόν μου έχει απομείνει είναι:</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Οι ομοφυλόφιλοι είναι προϊόν της καπιταλιστικής κοινωνίας” </span><br />Μεγάλη αριστερίστικη σοφία στην οποία αν έμπαινα στον κόπο να απαντήσω θα έλεγα ότι αν λάβουμε υπ’ όψη ότι από καταβολής ανθρώπου όλες οι κοινωνίες είχαν στην πραγματικότητα ένα καπιταλιστικό υπόβαθρο και δομή… τότε μάλλον και η ομοφυλοφιλία είναι σύμφυτη με κάθε ανθρώπινη κοινωνία!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Βάλανε έναν πίθηκο να κάνει δήθεν κουμάντο στον πλανήτη και εμείς τον χειροκροτάμε”</span> Η ρατσιστική θεώρηση του κόσμου και η συμπλεγματική αντιμετώπιση του διαφορετικού είναι μια δύσιατη ανθρώπινη νόσος.. οπότε I rest my case!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Οι Εβραίοι οργάνωσαν την 11η Σεπτεμβρίου για να καθαρίσουν όσο γίνεται περισσότερα οικονομικά στελέχη –μη Εβραίους- και να ελέγχουν ακόμα καλύτερα την οικονομία και την Αμερική γενικά” </span><br />Οι θεωρίες συνομωσίας, ο ρατσισμός, ο παραλογισμός και πάλι σε όλο τους το μεγαλείο!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Οι ηθοποιοί είναι όλοι πειραγμένοι και όλοι “σκύβουν”.. γιατί ως γνωστό αν δε σκύψεις δεν πας μπροστά” </span><br />Να συμφωνήσω λοιπόν οτι όλοι… σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα… όλοι ανεξαιρετως και παντού “σκύβουν”.. τι σκατά σκυβουν να πιασούν θα μου εξηγήσει άραγε κανείς ή μπα? :))<br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Η σημερινή νεολαία είναι φαύλη, ανίκανη και βαριέται τα πάντα… αφού κάνει τα πάντα από τα 14” </span><br />Γενιές τώρα το ίδιο παραμμύθι.. και πολύ λιγες οι λογικές φωνές που να το αντικρούουν πειστικά!<br /><br /><span style="font-weight:bold;">“Το 70% των αντρών δεν είναι πραγματικοί άντρες”</span> … μετα από πραγματογνωμοσυνη γυναικών, που ζήτημα να έχουν στριμώξει 4-5 άντρες στο κρεβάτι τους την τελευταία 20ετία… ή συμπέρασμα ανδρών που αισθάνονται περήφανοι να ανοίκουν στο “προνομιούχο” 30% και γιατί όχι και στο 20% ή και στο 5% …αν είμαστε όμως ρε γαμώτο τέτοια συντριπτική πλειοψηφία όλοι εμείς “οι άλλοι” τί σκατά χτυπιόμαστε έτσι μέσα από τα blogs για τις αδικίες σε βάρος μας και τα συναφή!<br /><br />Το καλύτερο το άφησα για το τέλος …προβληματισμένη παρέα νέων σηκώνει τα μάτια στον ουρανό.. όπου τα καυσαέρια ενός αεροπλάνου αφήνουν την χαρακτηριστική λευκή ουρά τους και αναφωνούν «<span style="font-weight:bold;">είδες μαλάκα… ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ» ….<br />ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΝ… τέτοιοι που είστε το θέλετε μάλλον το ψέκασμα σας!</span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-20725367322114423292009-08-30T13:04:00.000-07:002009-08-30T13:20:37.988-07:00BEING.. GAY AND O.K WITH IT!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv5WPeDv6OHVZzRlg99jxcYlL0oZSgPCCpoKUe6ree09WeE3X1UTdmfxoxClPJl4tiyxssq3Xh9X-houh-Nqo5DntiI2exOG9LUt1e6BsnzhynDMTmp3TbuaQLpNHJhTQJL6ouIBd2ro8/s1600-h/images.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 124px; height: 124px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhv5WPeDv6OHVZzRlg99jxcYlL0oZSgPCCpoKUe6ree09WeE3X1UTdmfxoxClPJl4tiyxssq3Xh9X-houh-Nqo5DntiI2exOG9LUt1e6BsnzhynDMTmp3TbuaQLpNHJhTQJL6ouIBd2ro8/s320/images.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5375854240633956594" /></a><br /><br /><br />Συχνά ακούω διάφορους ομοφυλόφιλους ανθρώπους να ισχυρίζονται με θέρμη ότι το γεγονός της ομοφυλοφιλίας τους σε καμία περίπτωση <span style="font-weight:bold;">δεν επιδρά ή δεν επέδρασε στη ζωή και στην προσωπικότητα τους</span>.. ενώ, συχνά ακόμα, ανακύπτει ο ισχυρισμός, ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάποιου, <span style="font-weight:bold;">είναι υπόθεση της κρεβατοκάμαρας του</span> και δεν υπάρχει λόγος να βγαίνει πέρα από τους τέσσερις τοίχους της!<br /><br />Είναι σαφές ,νομίζω, ότι <span style="font-weight:bold;">τίποτα από τα παραπάνω δεν αντέχει στον έλεγχο της λογικής!</span><br /><span style="font-weight:bold;">Διαφωνώ </span>ριζικά με όλους τους ανθρώπους που στην προσπάθεια τους να γίνουν δεκτοί από τους άλλους, αλλά και να συμβιβαστούν οι ίδιοι με τις γενετικές τους καταβολές.. <span style="font-weight:bold;">περιορίζουν</span> τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό σε <span style="font-weight:bold;">“μια υπόθεση κρεβατοκάμαρας”</span> ή υποβαθμίζουν τον ρόλο του σε <span style="font-weight:bold;">“ένα γεγονός ασήμαντο μέσα στην πολυσχιδή προσωπικότητα τους”. </span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Θεωρώ ότι κοροϊδεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό, αποστερώντας τον τεχνητά από ένα μεγάλο κομμάτι της ίδιας του της ουσίας.</span><br /><br /><span style="font-weight:bold;">Υπάρχει</span> άραγε κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του ανθρώπου έχει άμεσο αντίκτυπο σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και συναισθηματικής ζωής του? <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Μπορεί</span> κανείς να υποστηρίξει πως όσο η διαφορετική σεξουαλικότητα ενοχοποιείται και δαιμονοποιείται.. αυτή δεν έχει ισχυρή επίδραση στην ψυχολογία του ατόμου από τη στιγμή που την συνειδητοποιεί? <br /><br /><span style="font-weight:bold;">Θεωρεί </span>μήπως οποιοσδήποτε ότι η σεξουαλική κατεύθυνση εξαντλείται στα στενά όρια του σπιτιού μας… και δεν βρίσκει διεξόδους και μορφές στην τέχνη αλλά και σε κάθε τομέα της δραστηριότητας μας?<br /><br />Μάλλον όχι… ωστόσο υπάρχει μια στρατιά ανθρώπων εκεί έξω που υποκρίνονται… και χώνοντας βαθειά το κεφάλι στο λαγούμι τους, ελπίζουν να μη τους βρει κάποιο μεγαλύτερο κακό!<br /><br />Και στην παραπάνω <span style="font-weight:bold;">εσφαλμένη πεποίθηση</span> βρίσκεται η ρίζα του όλου προβλήματος… στο ότι θεωρούν τη γενετική τους αυτή διαφορετικότητα… ως γεγονός εξ ορισμού ντροπιαστικό… μια κατάσταση που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γεννήσει κάτι όμορφο.<br /><br />Σε όσους συνεχίζουν να αμφιβάλουν για το πόσο επέδρασε και επιδρά η ομοφυλοφιλία τους στις ζωές τους θα ήθελα να θυμίσω :<br /><br /><span style="font-weight:bold;">-Τις ατελείωτες ώρες πάλης με τον εαυτό τους που αυτή ίσως τους προκάλεσε.<br />-Τα πολλά ψέματα που έπρεπε και πρέπει να λένε διαρκώς στο περιβάλλον τους, ακόμα και για τα πιο απλά θέματα., όπως για το άτομο με το οποίο θα περάσουν τις διακοπές τους!<br />-Τις διακρίσεις που ίσως γίνανε εις βάρος τους και μόνο στην υποψία της διαφορετικότητας τους! Τους εμπαιγμούς και την χλεύη και το ρατσισμό που άμεσα ή έμμεσα εισέπραξαν και εισπράττουν.<br />-Τη μικρή πιθανότητα που έχουν να αποκτήσουν απογόνους (βιολογικούς ή μη) με ότι αυτό συνεπάγεται.<br />-Την παντελή έλλειψη νομικής υπόστασης των δεσμών τους… <br />-Τη δύναμη που πρέπει να επιστρατεύουν καθημερινά για να διαφυλάξουν αυτά που για την πλειοψηφία είναι αυτονόητα! </span><br /><br />Δεν θα επεκταθώ περισσότερο…ενώ καταφανώς θα μπορούσα να απαριθμήσω εκατοντάδες καταστάσεις στις οποίες η σεξουαλικότητα κάποιου παίζει καταλυτικό ρόλο!<br /><br />Αποτελεί ισχυρή προσωπική μου πεποίθηση ότι <span style="font-weight:bold;">το πρώτο βήμα για την κατάκτηση της όποιας ευτυχίας …είναι η συνειδητοποίηση της διαφορετικότητας</span>.. όχι υπό το πρίσμα μιας σκληρής μοίρας και καταδίκης… αλλά μιας ευκαιρίας να ανακαλύψει κανείς νέους δρόμους προς την αυτοεκπληρωση.. ίσως δύσβατους…<span style="font-weight:bold;">πάντως σίγουρα ΟΧΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥΣ!<br /></span>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-12015659184972265322009-08-24T06:19:00.000-07:002009-08-24T07:08:41.575-07:00ΕΘΝΙΚΗ ΥΣΤΕΡΙΑ..ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBJVA22gjx9jE8Vi6O-MVApf-4H2-_T7SEW9bi6PS4S26gn0p-NFsEIcjGj7C2arB9D6zxtRaEndi0bDo4BwicYM7Y46GWYFD3Webm5jHj4l66O7F2z5AJIlHotjipvDVPXW3VtBsiQ1A/s1600-h/untitled.bmp"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBJVA22gjx9jE8Vi6O-MVApf-4H2-_T7SEW9bi6PS4S26gn0p-NFsEIcjGj7C2arB9D6zxtRaEndi0bDo4BwicYM7Y46GWYFD3Webm5jHj4l66O7F2z5AJIlHotjipvDVPXW3VtBsiQ1A/s320/untitled.bmp" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5373521916750293826" /></a><br /><br />Βλέποντας την <span style="font-weight:bold;">παραζάλη στην όποια βρίσκονται για άλλη μια φορά τα ελληνικά ΜΜΕ</span> που πραγματεύονται τις <span style="font-weight:bold;">πυρκαγιές στην ανατολική Αττική</span>… αναρρωτιέμαι και αμφιβάλλω πλέον σοβαρά, για την ψυχοσύνθεση του συνόλου του λαού… αν κανείς δεχτεί –και ίσως το οφείλει- το αξίωμα, ότι η προσφερόμενη ενημέρωση αντικατοπτρίζει τις επιθυμίες της πλειοψηφίας.<br /><br /><span style="font-weight:bold;">Για 4 συνεχή εικοσιτετράωρα</span> όλοι σχεδόν οι σταθμοί και με ελάχιστες διακοπές, αναπαράγουν υστερικά, μονομανώς και άκριτα το συγκεκριμένο θέμα. <span style="font-weight:bold;">Διακατεχόμενα από μανιακό ζήλο,</span> έχουν απωλέσει κάθε αίσθηση του χρόνου, της ποιότητας της πληροφορίας, του κόσμου που μας περιβάλλει και συνεχίζει να υπάρχει, να ζει και να περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο ανεξάρτητα από ό,τι συμβαίνει στην ανατολική Αττική.<br /><br />Στις αποσματατικές περιπτώσεις που άνοιξα αυτές τις ημέρες την τηλεόραση.. διαπίστωσα έκπληκτος, ότι δεν δοθηκε ουτε μια συγκεκριμένη πληροφορία για τον μέχρι στιγμής, αριθμό των καμένων κτηρίων και για την συνολική ζημιά που προκλήθηκε. <br />Πέραν των <span style="font-weight:bold;">εικόνων του εντυπωσιασμού</span> και των αλαλαγμών κανένας δεν μπήκε στον κόπο ψύχραιμα να δώσει σαφείς οδηγίες σε όσους πλήττονται, ενώ ανύπαρκτη είναι και η κεντρική αρμόδια εκπροσώπηση του κράτους από έναν φορέα διαχείρισης κρίσεων. <br />Κανένας τηλεοπτικός σταθμός –και υποψιάζομαι δυστυχώς και πολλοί λίγοι πολίτες- δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ενημερώσουν/ενημερωθούν για τα υπόλοιπα τεκταινόμενα στον κόσμο.<br /><br />Η εικόνα του πρωθυπουργού και των λοιπών αρχηγών να περιφέρονται σαν να ήταν οι ίδιοι θαυματουργές θρησκευτικές εικόνες –και με εμφανή επικοινωνιακό μόνο στόχο- στις διάφορες πυρόπληκτες περιοχές , μόνο ιλαρότητα μπορεί να προκαλέσει.<br /> <br />Στο μυαλό μου έρχονται άπειρα άλλα γεγονότα τα οποία τα ελληνικά ΜΜΕ αλλά και ο ελληνικός λαός διαχειρίστηκε με την ίδια υστερία. Ο<span style="font-weight:bold;"> πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία, οι Αμερικάνικες στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Ιράκ, Η κρίση των Ιμίων, Η υπόθεση Οτσαλάν, Τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, Η αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, Ο σεισμός στην Αθήνα, Το Σάμινα, Οι πυρκαγιές στην Πελλοπόνησο ακόμα και η Eurovision </span>έγιναν κατά καιρούς εθνική μονομανία και συνάμα η μοναδική παρερχόμενη πληροφορία από τα μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Θεωρώ ότι, είναι σαφές για κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενο άνθρωπο, ότι <span style="font-weight:bold;">η υστερική διαχείριση της πληροφορίας,</span> αλλοιώνει τις πραγματικές της διαστάσεις, απομακρυνεί από την ίδια την ουσία της και διαταράσσει την λογική κρίση των κοινωνών της. <br />Καταλήγει τελικά να δηλητηριάζει τον ανθρώπινο νου… καταστώντας τον έρμαιο του φανατισμού, των ανυπόστατων δοξασιών και τελικά του παραλογισμού!<br /><br />Με λύπη μου παρατηρώ, έναν λαό απαίδευτο… <span style="font-weight:bold;">να ξεχνάει την ουσία της όποιας είδησης</span>…και να παραδίδεται στο ζωώδες θέαμα που του προσφέρουν στην αρένα… αλαλάζοντας, τρίζοντας τα δόντια…έτοιμο να γίνει ένα από τα ζώα που κατασπαράσσονται μπροστά στα μάτια του!life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-69784021486890219112009-08-16T05:29:00.000-07:002009-08-16T11:49:00.740-07:00ΚΑΘΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΑΡΧΗ<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpMYTBaat_HAteSiZNOxKCo8r70hyphenhyphenUehGUSkTap-GuJEeqyKhv-mGUtFb9XYNCuAaNkArcO1zpkKpPOPwnNpceAJI-VASlJ-tsCAV1lvYBOLntWQwn1GHnJVnPKcNI80Hi5aUYQsxmukA/s1600-h/st_michaels_mount.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 299px; height: 320px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpMYTBaat_HAteSiZNOxKCo8r70hyphenhyphenUehGUSkTap-GuJEeqyKhv-mGUtFb9XYNCuAaNkArcO1zpkKpPOPwnNpceAJI-VASlJ-tsCAV1lvYBOLntWQwn1GHnJVnPKcNI80Hi5aUYQsxmukA/s320/st_michaels_mount.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370541839879752770" border="0" /></a>
<br />
<br /><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CEMPEROR%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--><span style="" lang="EL"> </span><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CEMPEROR%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C03%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" latentstylecount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><span style="font-weight: bold;">Αυτός ο Σεπτέμβρης</span> –περισσότερο από τους τελευταίους που πέρασαν σηματοδοτεί μια <span style="font-weight: bold;">νέα αρχή</span> στη ζωή μου και πιθανόν και στις ζωές άλλων ανθρώπων γύρω μου. Το νέο αυτό ξεκίνημα <span style=""> </span>μου φέρνει έντονα στη μνήμη την προετοιμασία και την αγωνία κάθε καινούριας αρχής της ζωής μου!</span></p><p class="MsoNormal">
<br /><span style="" lang="EL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Σαν σήμερα θυμάμαι την <span style="font-weight: bold;">πρώτη ημέρα του σχολείου</span> και κυρίως τις ημέρες πριν από αυτή… μπορώ ζωντανά να αισθανθώ ακόμη την ένταση που αισθανόμουν, την ανακατωσούρα στο στομάχι.. τον πόνο στα μηνίγγια!
<br /></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Η αγωνιά για την προσαρμογή, οι νουθεσίες των γονιών μου για το πώς πρέπει να φερθώ στο νέο περιβάλλον… οι αμφιβολίες που διάβαζα –η νόμιζα ότι διάβαζα- στα μάτια τους για το αν θα τα καταφέρω…οι δικές μου αμφιβολίες για το αν μπορέσω να ανταπεξέλθω στην μεγάλη αλλαγή. <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Και ύστερα θυμάμαι το καθαυτό γεγονός της πρώτης μέρας στη σχολική αυλή .. την εικόνα της μαμάς μου –μαζί με άλλες μανάδες- πίσω από τα κάγκελα του σχολείου… την αγωνιώδη προσπάθεια να συγκρατήσω τα δάκρυα μου… να δείξω γενναίος! ..Λίγο αργότερα ήρθαν οι πρώτες κουβέντες…τα δειλά χαμόγελα…η ανάμικτη αίσθηση του ότι τα πράγματα δεν θα ήταν ούτε ονειρικά αλλά ούτε και τραγικά…και μετά αργά, μετά από αρκετό ήρθε η γλυκιά αίσθηση της <span style=""> </span>συνήθειας….</span></p><p class="MsoNormal">
<br /><span style="" lang="EL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Χρόνια μετά ακολούθησε <span style="font-weight: bold;">η πρώτη μέρα στο Πανεπιστήμιο</span>…διαφορετική αγωνία αυτή τη φορά μα η ίδια πάντα ένταση! Το άγνωστο περιβάλλον, τα ξένα πρόσωπα…το χάος των εγγραφών…οι προσδοκίες για το μέλλον αναμεμιγμένες με την συναίσθηση της καταπιεσμένης διαφορετικότητας…που ίσως βρει διέξοδο…που επ’ ουδενί δεν πρέπει να αποκαλυφθεί! <o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Ακολούθησαν οι παρέες, οι έξοδοι, τα μεθύσια…τα αδιέξοδα και η νιοστή επανάληψη αυτών…μέχρι που η γλυκιά συνήθεια κατέλαβε τα πάντα.</span></p><p class="MsoNormal">
<br /><span style="" lang="EL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL">Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μια νέα αρχή έγινε επιτακτική ανάγκη… <span style="font-weight: bold;">η σεξουαλική ζωή και ο έρωτας</span>… κομμάτι δύσκολο που με ξυπνούσε κάθιδρο τα βράδια…κομμάτι που συνοδεύτηκε από παταγώδεις –έτσι τις έβλεπα τότε- αποτυχίες…πισωγυρίσματα…ενδοσκοπήσεις…ατελείωτες μοναχικές βόλτες και αυτολύπηση! Μέχρι που η φύση και η τύχη –και η ατομική προσπάθεια, γιατί όχι?- έδωσαν τη λύση τους και η συνήθεια επισφράγισε και πάλι το καλό έργο τους!</span></p><p class="MsoNormal">
<br /><span style="" lang="EL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><span style="font-weight: bold;">Η πρώτη μέρα στη δουλειά</span>…η αγωνία της επάρκειας…ξανά το ίδιο σφίξιμο…που δεν έφυγε ποτέ με τα χρόνια…το χάος που επικρατούσε…αποκαρδιωτικό…μερικές καλές κουβέντες…τα πολλά καχύποπτα βλέμματα…και ύστερα οι πολλές ώρες δουλειάς…η αναγεννημένη αυτοπεποίθηση…και φυσικά τι άλλο? …η συνήθεια!</span></p><p class="MsoNormal">
<br /><span style="" lang="EL"><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><span style="font-weight: bold;">Αυτός ο Σεπτέμβρης έχει νέες αρχές</span> που πρέπει να γίνουν…ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν για την πορεία των πραγμάτων και της ζωής μου…σχέσεις που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ζυγιστούν και να κριθούν…αλλαγές στην επαγγελματική πορεία…νέοι άνθρωποι και περιβάλλοντα…και όσο τα γράφω –δεν το κρύβω- το στομάχι σφίγγεται με αγωνία που όμως <span style=""> </span>συνοδεύεται πάντα και από ψήγματα ελπίδας και προσδοκίας….</span></p> <p class="MsoNormal"><span style="" lang="EL"><span style="font-weight: bold;">Εξάλλου τα καταφέραμε στα δύσκολα ..στην Α’ Δημοτικού, τώρα θα κωλώσουμε?</span> ¨ ;))) <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-53466084475733187922009-06-05T04:23:00.000-07:002009-06-05T04:49:23.061-07:00ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLZOHEJp2BJHy9o8w1V_ctMfSGpL5WsZgGpFi1ambYnOOX-hDpPuyk3iMPkdvxl9qZQNPymaQiGVEIJeYT47FKIszs17Pn0iFNwCdJM7c321oTWHuQ0VuGFz-Y5pqOC-eYg0RqnDO44kg/s1600-h/4915003_08.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5343806610101102066" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 230px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLZOHEJp2BJHy9o8w1V_ctMfSGpL5WsZgGpFi1ambYnOOX-hDpPuyk3iMPkdvxl9qZQNPymaQiGVEIJeYT47FKIszs17Pn0iFNwCdJM7c321oTWHuQ0VuGFz-Y5pqOC-eYg0RqnDO44kg/s320/4915003_08.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div>Κάθε σκοτεινή επιθυμία θα φωτιστεί, κάθε δυσάρεστη εμπειρία θα καεί και μόνο οι στάχτες</div><div></div><div></div><div>της θα μείνουν</div><div>…κάθε αμφιβολία θα διασκεδαστεί</div><div>…κάθε θλιμμένη στιγμή θα λάμψει και κάθε φόβος θα ταπεινωθεί…από το λαμπρό φως του ήλιου του καλοκαιριού! </div><div><br /></div><div>Όλες οι ανησυχίες θα ξεπλυθούν, όλη η ένταση θα διοχετευθεί </div><div>και όλα τα σχέδια θα πλεύσουν σ’ αυτή την αιώνια θάλασσα.</div><div></div><div></div><div></div><div></div><div>Όλα τα αστεία μας θα ξαναειπωθούν και νέες ιστορίες θα γράψουν οι παρέες μας </div><div>σε κάθε όμορφη γωνιά, σε κάθε στενό σοκάκι, </div><div>σε κάθε λαμπερή ματιά που θα ανταλλάσουμε. </div><div><br /></div><div>Με αυτή την αισιόδοξη διάθεση και με την προτροπή να μην αφήσουμε ούτε στιγμή </div><div>να πάει χαμένη στην ετήσια αυτή κορύφωση των πάντων</div><div></div><div>…<strong>σας αποχαιρετώ και ανανεωμένοι </strong><strong>πλέον </strong><strong>θα τα ξαναπούμε τον Σεπτέμβρη</strong>… με νέες ιδέες, νέα όνειρα και νέα ματιά για όλα… </div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-83890847341509983612009-05-14T13:24:00.000-07:002009-05-14T14:07:43.485-07:00ΕΚΛΟΓΕΣ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU5VE4tXIaagXswmS4mpymXASr5Nw4PP1tPzZh4hFkcWLn70knvdpc-uDQr_kGETEpVxVOvW0-cpRW0-E2JVNu2LkRIN1YAG1S5hlvpleK422-ybPpgdksTiM0BQk__r_HEgpjkcp1ius/s1600-h/FlexTheGayBodyPolitic.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5335779100458688946" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 247px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU5VE4tXIaagXswmS4mpymXASr5Nw4PP1tPzZh4hFkcWLn70knvdpc-uDQr_kGETEpVxVOvW0-cpRW0-E2JVNu2LkRIN1YAG1S5hlvpleK422-ybPpgdksTiM0BQk__r_HEgpjkcp1ius/s320/FlexTheGayBodyPolitic.jpg" border="0" /></a><br /><div>Εν όψει των <strong>ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου,</strong> και δεδομένου του εμπαιγμού όλων των ελληνικών κομμάτων, του ευρωκοινοβουλίου, σχετικά, με τα δικαιώματα των gay στην Ελλάδα, πρέπει πολύ σοβαρά να σκεφτεί ο καθένας από μας την επιλογή του κόμματος που θα ψηφίσει.</div><br /><div><br />Προσωπικά, θεωρώ την παρούσα συγκυρία, ιδανική για να εκφραστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια δυνατή, <strong>συντεταγμένη αντίδραση</strong> στην κατάφωρη καταπάτηση του δικαιώματος στην ισονομία, που υφίστανται οι ομοφυλόφιλοι στην χώρα μας. </div><br /><div><br />“Ανέξοδα” , χωρίς να βγει κανένας από την ντουλάπα του –που η μεγάλη πλειοψηφία- εξακολουθεί να επιλέγει… μπορεί να καταγράψουν οι <strong>Έλληνες ομοφυλόφιλοι</strong> την ισχυρή παρουσία τους.. για να καταλάβουν οι αρτηριοσκληρωτικοί διαχειριστές της εξουσίας.. ότι έχουν να κάνουν με μια ενιαία δύναμη.</div><br /><div><br />Και σε όσους δεν αρέσει να βάζουν ταμπέλες στους ανθρώπους με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όσοι απεχθάνονται την γκετοποιήση και επαναπαύονται στη υποκριτική ανοχή της κοινωνίας… ας σκεφτούν ότι όσο ψηλά και αν βρίσκονται, όσο άνετες ζωές και αν κανουν… ότι μια από τις βασικές συνισταμένες της ζωής τους είναι ο σεξουαλικός προσανατολισμός τους τον οποίον ο νόμος και το κράτος επιλέγει να αγνοεί και κατ΄ επέκταση να χλευάζει!</div><br /><div><br />Φυσικά μπορεί να αισθάνονται ότι δε τους συνδέει τίποτα με ομοφυλόφιλους ανθρώπους που συχνά προβάλλουν τα μέσα…. Και ίσως να είναι και έτσι… Ωστόσο ας δώσουμε τον κοινό αγώνα και αν εξασφαλίσουμε τα αυτονόητα… και ας μην συνασπιστούμε ποτέ ξανά … όχι από φόβο.. αλλά από επιλογή αυτή την φορά!</div><br /><div><br />Επί του πρακτέου, θα πρότεινα να <strong>“μαυρίσουμε” μαζικά όλα τα υπάρχοντα κόμματα</strong> στην ευρωβουλή και να στραφούμε ή στο κόμμα της <strong>Φιλελεύθερης Συμμαχίας ή στους Οικολόγους Πράσινους</strong> που ανοιχτά τάσσονται υπέρ των δικαιωμάτων των Ομοφυλοφίλων. </div><div><br />Αν αναπαράγουμε την αποφασιστικότητα μας σε όλα τα blogs.. αν πολλαπλασιάσουμε τις φωνές… τότε θα μπορέσουμε να κουνήσουμε επιτέλους το “σάπιο” και άδικο Ελληνικό κράτος.</div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-83295608139049780932009-05-03T14:01:00.000-07:002009-05-04T00:11:07.578-07:00ΖΗΤΕΙΤΑΙ STR8 ACTING ΑΝΤΡΑΣ!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDffQF5nUV80PWTcXBVvXuNXiOW__6LOUbVSlMwWhA8v0A4su2esO5B3gZcIL2oYnyz2AQislv5m9FYQR6jnako8XO4VUUZoQhFPVC7Zyo_n44GaQKgP00O97hvtFKmwhaT8seioVrmE/s1600-h/abc_guys_bench_080424_mn.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5331709837396059522" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBDffQF5nUV80PWTcXBVvXuNXiOW__6LOUbVSlMwWhA8v0A4su2esO5B3gZcIL2oYnyz2AQislv5m9FYQR6jnako8XO4VUUZoQhFPVC7Zyo_n44GaQKgP00O97hvtFKmwhaT8seioVrmE/s320/abc_guys_bench_080424_mn.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div>Μια βόλτα στα γνωστά gay sites, μια οποιαδήποτε κουβέντα με άλλους<strong> gay άντρες</strong> θα πείσει τον καθένα ότι υπάρχει μια αρκετά μεγάλη <strong>ασυμφωνία</strong> ανάμεσα στο πρότυπο άντρα που οι περισσότεροι θα ήθελαν ως έτερον ήμισυ τους και στο τί “κυκλοφορεί” στην αγορά. </div><div></div><div><br /><strong>Από την μια πλευρά</strong> βρίσκεται το ομόφωνο αίτημα-σύνθημα (πλέον) όλων, ο υποψήφιος σύντροφος τους να είναι <strong>STR8 ACTING</strong>, <strong>Masculine,</strong> <strong>ΑΡΡΕΝΩΠΟΣ</strong> και άλλες παραλλαγές αυτών.</div><div></div><div><br />Οι περισσότεροι θα ισχυριστούν –και δεν εξαιρώ- τον εαυτό μου ότι είναι πολύ πιο ελκυστική και ερωτική η εικόνα ενός αρρενωπού άντρα. Επιχειρώντας να αναλύσει κανείς την προτίμηση αυτή… θα χαθεί σίγουρα στα ομιχλώδη τοπία του ανθρώπινου ψυχισμού… ωστόσο μια κοινή παραδοχή είναι σίγουρα η επιθυμία των περισσότερων να είναι ενταγμένοι ομαλά στο κοινωνικό σύνολο, χωρίς να αποτελούν μια ιδιαίτερη, διαφορετική, εύκολα αναγνωρίσιμη άρα και περιθωριοποιήσιμη -από κάθε κακόβουλο- ομάδα.</div><div></div><div><br /><strong>Και στην άλλη όχθη</strong> βρίσκεται η πραγματικότητα. Η “σπασμένες” φωνές, η μονομανίες με την Madonna, τη Βίσση, την Eurovision…η αναφορά στις “κολλητές” φίλες, η απέχθεια (όμοια με αυτή της κ. Λουκά για τον Πάπα) για το τρίπτυχο ποδόσφαιρο/μπάσκετ/φόρμουλα, η ταχυδρομική τσαντούλα στον ώμο, το “trendy” στυλάκι-υφάκι, το μεταπτυχιακό στην “ανωτάτη Λαμπιρική”, το διδακτορικό στην “STARτσανελική” … για να μην προχωρήσω στο “περιποιημένο” φρύδι, το “οξυζεναρισμένο” μαλλί, το στρας, το λιπγκλός και δεν συμμαζεύεται... που όμως δεν αφορούν (τα τελευταία) τους πιο πολλούς. </div><br /><div><br />Θα ήθελα να επισημάνω ότι επ’ ουδενί δεν εκφέρω –και δεν έχω το δικαίωμα εξάλλου- καμία αρνητική κρίση για όλες τις παραπάνω προτιμήσεις-επιλογές… απλά επισημαίνω <strong>το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στη ζήτηση και την προσφορά.</strong></div><br /><div><br />Πολλοί θα βρεθήκαν σε dates με ανθρώπους που διαφήμιζαν την αρρενωπότητα τους (και φυσικά την θεωρούσαν ως προαπαιτούμενο) … και συνάντησαν τελικά το alter ego της Τζούλιας Αλεξανδράτου! Φυσικά αρκετοί θα έχουν βιώσει την αμηχανία της παραγγελίας του ποτού από το ραντεβού τους ή το άγχος να ακουσούν τα διπλανά τραπέζια την τσιριχτή ανάλυση –ενός κατά τ’ άλλα καλού παιδιού- για το απύθμενο βάθος των ατακών της Samantha στο Sex n’ the city και για ακόμα πιο hardcore γούστα... αναλύσεις για τα μυστικά του αντρικού μακιγιάζ!</div><br /><div><br />Όχι δεν έχω διάθεση να βάλω ταμπέλες και να γίνω αυτόκλητος κριτής κανενός.. αλλά δεν μπορεί να είμαι ο μόνος που διαπιστώνω αυτή την πραγματικότητα. Ωστόσο μια μεγαλύτερη δόση ρεαλισμού στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και περιγράφουμε τον εαυτό μας.. θα μας έκανε μάλλον όλους πιο ευτυχισμένους!</div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-18362069245397535312009-04-20T10:22:00.000-07:002009-04-20T10:34:16.697-07:00ENOUGH IS ENOUGH<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUH1hqPT82Jn_uIQH3Vtgpkrq2uC4802swgrSV1MA5sX8UvDADrt4mCi4_nQgDqI-tARnDBQkMu1gqaKcOjb172sfKIJuPEzSpFTEapb3Jza4rDxkA0lc88V55PrRicpmCo0E0e8dlYOg/s1600-h/greece.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5326828168042398290" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 222px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUH1hqPT82Jn_uIQH3Vtgpkrq2uC4802swgrSV1MA5sX8UvDADrt4mCi4_nQgDqI-tARnDBQkMu1gqaKcOjb172sfKIJuPEzSpFTEapb3Jza4rDxkA0lc88V55PrRicpmCo0E0e8dlYOg/s320/greece.bmp" border="0" /></a><br /><div>Στο πνεύμα των ημερών και του μηνύματος της αναγέννησης των πάντων αποφάσισα να σταχυολογήσω όλες αυτές τις καταστάσεις που δεν ανέχομαι πλέον και τις οποίες αποφάσισα να εξοβελίσω από την σκέψη και την καθημερινή μου πρακτική:<br /><br /><strong>Δεν ανέχομαι</strong> πλέον λοιπόν:<br /><br /><strong>Τις διαρκείς εβδομαδιαίες δημοσκοπήσεις</strong> που υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζουν την λαϊκή άποψη και διάθεση, ενώ στην πραγματικότητα αναπαράγουν την ίδια μιζέρια εναλλάσσοντας την –υποτιθέμενη- λαϊκή προτίμηση ανάμεσα σε έναν θίασο περιφερόμενων σωτήρων.<br /><br /><strong>Την διαρκή και επίμονη ομφαλοσκόπηση της τηλεόρασης</strong>. Την εμμονή της να σχολιάζει τις επιδόσεις της, και να αναπαράγει τις έριδες και τους ανταγωνισμούς της, προς τέρψη του ακροατηρίου της.<br /><br /><strong>Την αναξιοκρατία</strong>, που υπάρχει σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Την κληρονομική δημοκρατία, που ξεκινάει από την κορυφή της πολιτειακής ηγεσίας και φτάνει σε κάθε “έδρα” Πανεπιστημίου, και ακόμα πιο πέρα σε κάθε τελευταίο κρατικό “οφίτσιο”.<br /><br /><strong>Τον ρατσισμό και τις διακρίσεις</strong> σε όλες τους τις μορφές.. την θρησκευτική μισαλλοδοξία τόσο εύκολα ακόμα, χειραγωγεί τον κόσμο.<br /><br />Το ότι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, εξακολουθεί να θεωρεί ότι ανήκει <strong>σε ένα έθνος ανώτερο</strong>, μοναδικό κληρονόμο και απόγονο ενός υπεράνθρωπου πολιτισμού και γι αυτό αιωνίως αδικημένο από σκοτεινά κέντρα που συνωμοτούν για τον αφανισμό του.<br /><br />Την αποκρουστική εικόνα του μεγαλύτερου μέρους του <strong>θρησκευτικού ιερατείου</strong>.. που και μόνο η εμφάνιση του –για να μην σχολιάσω οτιδήποτε άλλο- αποτελεί προσβολή στο θεμέλιο του μηνύματος που υποτίθεται ότι πρεσβεύει.<br /><br />Τη μονομανή ενασχόληση –σχεδόν του συνόλου των πολιτών- με ένα<strong> "μεγάλο θέμα" </strong>κάθε τρεις και λίγο… το οποίο εντέχνως πλασάρεται από τα μέσα… εξαντλείται από μανιώδεις υπερβολικές, συχνά ανυπόστατες αναλύσεις σε κάθε γωνία και καφενείο της χώρας… για να ξεχαστεί και να αντικατασταθεί αμέσως από ένα άλλο μεγάλο θέμα για το οποίο θα χυθούν τόνοι μελάνης.<br />Η κατάσταση μου θυμίζει από τη μια ένα απαίδευτο μπουλούκι σε αρένα και από την άλλη κάποιο ψυχιατρείο όπως διόλου τυχαία είχε επισημάνει ο Κ. Καραμανλής ο πρεσβύτερος.<br /><br /><strong>Το αποκρουστικό “ελληνικό όνειρο” του βολέματος σε μια θέση στο δημόσιο.</strong> Την έλλειψη κάθε δημιουργικής φιλοδοξίας από μεγάλο μέρος της νεολαίας.<br /><br />Την -ευτυχώς μειούμενη- αποθέωση της <strong>διασκέδασης στα μπουζούκια</strong> όπου ένα συνονθύλευμα από κακούς τραγουδιστές, άθλια ποτά, ελάχιστο χώρο… υποτίθεται ότι αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ψυχαγωγίας του έθνους.<br /><br />Που όλο και πιο συχνά κανείς <strong>δεν παραδέχεται πλεον την άγνοια του επί οποιουδήποτε θέματος.<br /></strong><br /><strong>Την υποκρισία στην καθημερινή επικοινωνία</strong>, την διστακτικότητα στη σαφή τοποθέτηση για κάποιο θέμα.. Η ευθεία αντιπαράθεση έχει γίνει συνώνυμο της ανοησίας… ενώ μόνο οι υπόγειες μεθοδεύσεις θεωρούνται “εφυής” τακτική.<br /></div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-47219977730635593902009-04-06T14:15:00.000-07:002009-04-06T15:11:41.201-07:00GAY.DATING.COM<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAR8_k3k361pjOVdJr0DVuYPh-az4Q6ojBNIzfLiK93G586Plr-C7-GLHF4JpUfzrW2JN2uVDhpeO09OZpIm6zRq1cdPJNeY21OPBx9hmZqBbn_ErqpffyQojFIkQ1kvic5NWy5V-Xjc/s1600-h/out.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5321693439269731250" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 350px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXAR8_k3k361pjOVdJr0DVuYPh-az4Q6ojBNIzfLiK93G586Plr-C7-GLHF4JpUfzrW2JN2uVDhpeO09OZpIm6zRq1cdPJNeY21OPBx9hmZqBbn_ErqpffyQojFIkQ1kvic5NWy5V-Xjc/s320/out.gif" border="0" /></a><br /><br /><br /><div>Υποθέτω όλοι μας έχουμε βιώσει σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό την εμπειρία του <strong>gay site γνωριμιών</strong>. Ζήσαμε αγωνίες, ενθουσιασμούς, απογοητεύσεις και εν πολλοις επενδύσαμε -και ίσως επενδύουμε ακόμη- μεγάλο κομμάτι της αναζήτησης προσωπικής επαφής μέσα από τέτοιους διαδικτυακούς τόπους. Μετά από αρκετά χρόνια στο “κουρμπέτι” άλλες φορές ως “παίχτης” και άλλες φορές ως “θεατής”, κατέληξα στα πράγματα τα οποία θεωρώ περισσότερο ενοχλητικά στα διάφορα <strong>profiles </strong>των επίδοξων daters!</div><div>Χωρίς απαραίτητα να τα αντιστοιχεί ο βαθμός ενόχλησης μου από την σειρά απαρίθμησης τους… θεωρώ μέγιστα fouls προσωπικών αγγελιών, με βάση πάντα το προσωπικό αξιακό μου σύστημα, τα παρακάτω:</div><br /><div><br /><strong>1.</strong> Η απροκάλυπτα γυμνή/ες φωτός τύπου τα βγάζω όλα φάτσα-φόρα-πάρε-να-χεις μάγκα. Οκ, θα το χαζέψεις λίγο… άλλα πόσο σοβαρά να το δεις… θα μπορούσαν να βάλουν και μια ακτινογραφία πνευμόνων.. να δούμε ακόμα πιο βαθειά στην “ψυχή” τους!</div><br /><div><br /><strong>2.</strong> Τα μακροσκελή λόγια τραγουδιών-καταθέσεων-ψυχής-στον-πρώην-και-στους-επόμενους! Οκ σε σένα μπορεί να λέει πολλά… να σου θυμίζει ένα σωρό καταστάσεις…αλλά εγώ τι φταίω, που προσπαθώ να βγάλω μια άκρη για το τι σόι άνθρωπος είσαι.. να διαβάζω τα άπαντα της γαρμπή/μαρινέλλας και πάει λέγοντας...λες και δεν έχω διαβάσει αρκετά στη ζωή μου!</div><br /><div><br /><strong>3.</strong> Face-pics από όλες τις δυνατές γωνίες λήψης και στις 5 ηπείρους, με φόντο κάθε γνωστό μνημείο. Εντάξει η ειλικρίνεια και η τόλμη να δείχνεις τον εαυτό σου όπως είναι σε κάθε αξιόλογη στιγμή του την περασμένη 10ετία, δείχνει ένα θάρρος…αλλά εμένα με μπερδεύεις…γιατί <strong>α.</strong> αν σε δω , στο άσχετο, στην πόλη, θα σπάω το κεφάλι μου που σε ξέρω (ενώ στην πραγματικότητα δεν σε έχω γνωρίσει ποτέ) και <strong>β.</strong> προσωπικά κωλώνω σε τόση έκθεση σε τόσους ανθρώπους. </div><br /><div><br /><strong>4.</strong> Nicknames τύπου ta-rufaw-ola24(τί? …και την σκόνη στο πάτωμα?), XXXXL31(ή τον φέρνω 3 στροφές γύρω από την μέση άμα λάχει), protymo-kolaraki27(ή ίσως η πύλη του Βρανδεμβούργου καλύτερα)… με ξενίζουν απίστευτα και φυσικά δεν θα τους μιλούσα ούτε με σφαίρες! Θα μου πείς ότι γούστα είναι αυτά…αλλά πιστεύω ότι όσο καυλωτικά μπορεί όλα αυτά να είναι στο κρεβάτι…άλλο τόσο χάνουν, θεωρώ, την αξία τους στη δημόσια θέα, για να μην πω για την σεξουαλική απόγνωση που μου βγάζουν από την μεριά των όσων τα επιλέγουν.</div><br /><div><br /><strong>5.</strong> Η επιλογή δίπλα στο ερώτημα Safe Sex: Needs discussion! Τι ακριβώς δηλαδή να<br />συζητήσουμε ρε φίλε… αν ήθελα να ρισκάρω την ζωή μου… θα κοιτούσα να βγάλω πολύ μεγαλύτερο κέρδος… για να αξίζει το ρίσκο…και όχι η μαλακία που σε δέρνει να μην θέλεις σεξ με καπότες!</div><br /><div><br /><strong>6.</strong> Η εξίσωση NO PIC= NO DISCUSSION. Άραξε λίγο ρε συ… Και εμείς μια χαρά<br />παλικάρια είμαστε και δεν δίνουμε έτσι αέρα –πατέρα τις φωτογραφίες μας. Δώσε μια ευκαιρία… μην κρίνεις από 2-3 στραβές που σου έτυχαν και δεν θα χάσεις!</div><br /><div><br /><strong>7.</strong> Η photos στο προφίλ τύπου το-αριστερό-ακροδάχτυλο-του-δεξιού-ποδιού μου ή<br />μια-άποψη-από-το-φρύδι-μου! Οκ και εγώ έχω –τι έκπληξη!- φρύδι αλλά δεν το θεωρώ τίποτα το φοβερό να το βάλω ως σήμα-κατατεθέν μου! Αν είναι να βάλεις αυτό, μην βάζεις τίποτα ρε φιλαράκι καλυτέρα λέω εγώ! :)</div><br /><div><br /><strong>8.</strong> Η εμμονή –πέραν της απλής αναφοράς που έχει μια λογική- είμαι Βtm και μόνο<br />Btm ή Top πέρα για πέρα…και ξανατονίζω top κτλ! Οκ το είπες, είσαι απόλυτος αλλά εμένα ήδη μου έβγαλες έναν απόλυτο χαρακτήρα και ξενέρωσα!</div><br /><div><br /><strong>9.</strong> Tα πολύ αυστηρά η πολύ χαλαρά age limits… τύπου 24-26 (σε λίγο θα βάλεις και μόνο απόφοιτος ΑΣΣΟΕ!) ή πάλι 19-99 (όχι δεν είχα και δεν έχω φαντασιώσεις με φίλους του παππού μου!)</div><br /><div><br /><strong>10.</strong> Οι τύποι που από κόμπλεξ δηλώνουν bi (έχουν χαμουρεψει μια φίλη τους ένα βράδυ… γι αυτό!)… Δεν μιλάω φυσικά για τους πραγματικά αμφισεξουαλικούς ανθρώπους… αλλά για τους τύπου-bi… γιατί ρε παλίκαρε το λες και το ξαναλές στον εαυτό σου... λες στα 29 σου να το πιστέψεις τελικά? Σε πειράζει τόσο, δηλαδή, να είσαι απλά και ξεκάθαρα gay?<br /><br /><strong>και τέλος..<br /></strong><br /><strong>11.</strong> Τα καρτούν ως face-pic… ok και εγώ γελάω με τον Αρκά,… αλλά μου δημιουργεί περίεργες εικόνες το να σε σκέφτομαι ως σπουργίτι! </div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-1599105407208709062009-03-30T15:34:00.000-07:002009-03-30T16:05:01.389-07:00GAY GUYS<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd4UK_VR68Z4L0BuGZrsEnpjQvTCW1eSFf8G2eEc-0a5fjrzdtesxltdPvRjzzBMNcmpThfzC2kDCM0ujusWR7dL3zVtEFA5uMzFBC5D7O7XNwZfeIUbU26b5O1OgaW4n2QmDjXkBYTAw/s1600-h/men67.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319116058723317410" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 318px; CURSOR: hand; HEIGHT: 408px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhd4UK_VR68Z4L0BuGZrsEnpjQvTCW1eSFf8G2eEc-0a5fjrzdtesxltdPvRjzzBMNcmpThfzC2kDCM0ujusWR7dL3zVtEFA5uMzFBC5D7O7XNwZfeIUbU26b5O1OgaW4n2QmDjXkBYTAw/s320/men67.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuEYdDHvP3GWyGYzajW6IXCPgIZxR956yJkgVH6U9bXfaTuCLpFTHBvkI_MPzwnT9fkqydNxwnQ-Ym9UohYjGMh4vvnp1QJMT5IR5HmXRGN9SPjHD59V8giGPFxBwR5hjZiywk9FHB2Ic/s1600-h/gaymentogether.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5319115508927618306" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 99px; CURSOR: hand; HEIGHT: 58px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuEYdDHvP3GWyGYzajW6IXCPgIZxR956yJkgVH6U9bXfaTuCLpFTHBvkI_MPzwnT9fkqydNxwnQ-Ym9UohYjGMh4vvnp1QJMT5IR5HmXRGN9SPjHD59V8giGPFxBwR5hjZiywk9FHB2Ic/s320/gaymentogether.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div>Πολλά blogs κατά καιρούς επιχείρησαν να κατηγοριοποιήσουν τους διάφορους τυπικούς gay χαρακτήρες, Πίστευα και πιστεύω πάντα στην μεγάλη διαφορετικότητα των ανθρώπων, και στην ατάκα ότι δυο gay το μόνο κοινό που ίσως έχουν είναι ότι πίνουν καφέ – και αυτό όχι πάντα σίγουρα!<br />Ωστόσο παρατηρώντας και κάνοντας ενίοτε παρέα, όλα αυτά τα χρόνια, με διάφορους ομοφυλόφιλους άντρες κατέληξα στα εξής κύρια role-models τα οποια θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας:<br /><br /><strong>Ο trendy-chic-μοντέρνος</strong><br /><br /><strong>Που τον συναντάς:</strong> Στα πιο μoδάτα clubs-bars της εκάστοτε σαιζόν, με μαλλί α λα διαφήμιση wella να φοράει κάτι χτυπητό (όχι απαραίτητα ακριβό ή μαρκάτο), να χορεύει πολύ περισσότερο από την υπόλοιπη παρέα του. Περιστοιχίζεται κυρίως από γυναίκες από τις οποίες η μια κατά κανόνα τον γουστάρει μέχρι θανάτου… και ελπίζει μέχρι τελικής ανάσας στο θαύμα της αλλαγής του!<br /><strong>Τι ψάχνει:</strong> Κάτι αντίστοιχο με τον ίδιο, να βγαίνουν παρέα στα clubs, για ψώνια και να κάνουν ατελείωτο σχολιασμό της πρωινομεσημεριανής ζώνης της tv, ανταλλάσσοντας “εσωτερικές” πληροφορίες, που έμαθαν από έγκυρες πηγές, την τελευταία ώρα!<br /><strong>Πλεονεκτήματα του:</strong> Είναι ευχάριστος, αρκετά άνετος, κοινωνικός και ανοιχτός σε διάφορες δραστηριότητες.<br /><strong>Μειονεκτήματα του: </strong>Καταδυναστεύεται συχνά από το σύνδρομο δεν-έγινα-ο-celebrity-που-το-σύμπαν-με-προόριζε-να-γίνω… σύνδρομο που του προκαλεί μεγάλες εναλλαγές στη διάθεση και τον κάνει κάποιες φορές εριστικό, αλλοπρόσαλλο και ενίοτε εκκεντρικό!<br /><br /><strong>Ο κλειστός<br /></strong><br /><strong>Που τον συναντάς:</strong> Σε μπαράκια, στο γυμναστήριο, σε ταβέρνες, συνήθως σε μικρές παρέες συναδέλφων, παλιών συμμαθητών ή φίλων του από τον στρατό. Περνάει άπειρες ώρες μπροστά στο dvd και στο pc του και κατέχει κάθε λεπτομέρεια για όλα κοκοψινια-gadgets που η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει!<br /><strong>Τι ψάχνει:</strong> Μια αγκαλιά για να βλέπουν παρέα dvd , να ανταλλάσουν info για ό,τι καινούριο δημοσιεύει το RAM, να δοκιμάζουν τα διάφορα νέα ταβερνεία της πόλης, πίνοντας ρετσίνα και μιλώντας για την ελπίδα που προσφέρει ο Τσίπρας στο πολιτικό τοπίο!<br /><strong>Πλεονεκτήματα του:</strong> Είναι σταθερός τύπος, συνήθως γλυκός και περιποιητικός, ενώ, η πρακτική του φύση, μπορεί να φανεί χρήσιμη στην καθημερινότητα κάποιου.<br /><strong>Μειονεκτήματα του:</strong> Μπορεί να γίνει βαρετός καθώς δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει στο παραμικρό τις συνήθειες και το πρόγραμμα του. Προτιμά συχνά την μελαγχολική παρέα του στριφτού του τσιγάρου.<br /><br /><strong>Ο εναλλακτικός<br /></strong><br /><strong>Που τον συναντάς:</strong> Στην κυριολεξία οπουδήποτε… με τις πιο απροσδόκητες παρεες..ειναι ανοιχτός σε κάθε τι καινούριο και θέλει να δοκιμάζει τα πάντα.<br /><strong>Τι ψάχνει:</strong> Κάποιον με αντίστοιχη τρέλα να τον παρασύρει σε καταστάσεις που δεν έχει ξανανιώσει και σε πειραματισμούς που ο ίδιος δεν έχει σκεφτεί!<br /><strong>Πλεονεκτήματα του:</strong> Το σίγουρο είναι ότι δεν βαριέσαι… παρασύρει, με μοναδική τέχνη, όλο τον περίγυρο του στην ποικιλία , ενώ συχνά έχει ενδιαφέροντες φίλους, από τους οποίους μπορεί κανείς να μάθει πολλά.<br /><strong>Μειονεκτήματα του:</strong> Είναι ασταθής, βαριέται εύκολα.. το ψέμα είναι συχνά η δεύτερη φύση του καθώς με αυτό καλύπτει όσα δεν μπόρεσε να βιώσει ως το παρόν. Είναι συχνά αψυχολόγητος και επιπόλαιος.<br /><br /><strong>Ο κουλτουριάρης<br /></strong><br /><strong>Που τον συναντάς:</strong> Σε θέατρα, παρουσιάσεις βιβλίων, γκαλερί, μουσεία και γενικά οπού μπορεί να βάλει κανείς την ταμπέλα τέχνη.<br /><strong>Τι ψάχνει:</strong> Κάποιον να τον βάζει στη θέση του με τις γνώσεις που διαθέτει – τον οποίον δεν έχει ακόμα βρει γιατί είναι ο πλέον ειδήμων σε όλα τα σχετικά θέματα. Εναλλακτικά θέλει να γίνει ο πυγμαλίωνας κάποιου.. “ζωγραφίζοντας” στον καμβά που επέλεξε.</div><div><strong>Πλεονεκτήματα του:</strong> Η ευρεία παιδεία του… το αμέριστο ενδιαφέρον που δείχνει στον εκάστοτε σύντροφο του.<br /><strong>Μειονεκτήματα του:</strong> Μπορεί να γίνει καταπιεστικός με το αποπνικτικό του ενδιαφέρον… ενώ μπορεί να περνάει ακόμα και δύσκολες περιόδους κατάθλιψης και μοναχικής διάθεσης. Συχνά είναι ελιτιστής και σνόμπ με αποτέλεσμα να είναι αντιπαθητικός στο περιβάλλον του συντρόφου του.<br /><br /><strong>Ο δεσμευμένος<br /></strong><br /><strong>Που τον συναντάς:</strong> Κρυφά από την γυναίκα του, την αρραβωνιαστικιά του… σε άδειες καφετέριες στην άκρη της πόλης.<br /><strong>Τι ψάχνει:</strong> Έναν τύπο σε ανάλογη με αυτόν φάση, να κάνουν sex και ίσως και παρέα “οικογενειακά” αν κάτσει.<br /><strong>Πλεονεκτήματα του:</strong> Έχει μια σαφή εικόνα για το πώς θέλει τη ζωή του και τι ζητάει και προσφέρει.<br /><strong>Μειονεκτήματα του:</strong> Συχνά δεν έχει αποδεχτεί τον διττό σεξουαλικό του προσανατολισμό με αποτέλεσμα να υποφέρει από φρικτές εσωτερικές συγκρούσεις, με αρνητικότατο αντίκτυπο στο περιβάλλον του.<br /><br /><strong>Ο “Θεά”<br /></strong><br /><strong>Που τον συναντάς: </strong>Να χαζεύει βιτρινες, σε επιδείξεις ρούχων, στο κομμωτήριο κάτω από την κάσκα, να περπατάει όλο χάρη στο κέντρο, να καλιαρντίζει με φίλους και με φίλες του στην TV ή να ποζάρει με απειροελάχιστο μαγιό στην παραλία.<br /><strong>Τι ψάχνει: </strong>Έναν macho άντρα για να μπουν στον παραδοσιακό ρολό του “ανδρογύνου” . Κάποιον να εκτιμήσει και να αποδεχτεί την έντονα θηλυκή πλευρά του.<br /><strong>Πλεονεκτήματα του: </strong>Το χιούμορ, οι άπειρες ατάκες- άμυνα στα κακεντρεχή σχόλια που από μικρός κλήθηκε να αντιμετωπίσει… η ενεργεία που μπορεί να δώσει στους άλλους.<br /><strong>Μειονεκτήματα του:</strong> Συχνές εναλλαγές διάθεσης και συχνά έλλειψη εχεμυθείας από μέρους του, καθώς, η απειλή που συχνά αισθάνεται, τον αναγκάζει να εκθέτει τους άλλους, ώστε να μην βάλλεται διαρκώς ο ίδιος.<br /><br />Οκ, Οκ ξέρω ότι κουνάτε το κεφάλι σας λέγοντας ότι είναι cliché όλα αυτά και υπάρχουν άπειροι συνδυασμοί των παραπάνω τύπων και άλλοι τόσοι εις την δέκατη! Ακόμα θα προλάβω τα σχόλια κάποιων για αντίστοιχους straight τύπους και φυσικά θα συμφωνήσω μαζί σας! Απλά, θα επισημάνω για άλλη μια φορά την σκωπτική διάθεση του όλου κειμένου!</div></div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-45779671369183614632009-03-18T05:51:00.000-07:002009-03-18T06:05:01.607-07:0030... ΕΝΑΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXsB7ZTr8Ve3ZvwIjORvh-ZFqok7ClxuAEW1m7TQD1KpP6WxAznHJsf2urQHEZKJOgoiEAVX2likvhLIOyInbcU2NatFkL9Bi4lp8vKQTXHOAuJCIQ9rMVA6w9lW84toCYK-lfW1ZsTB0/s1600-h/HappyBirthdayMan.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5314510658959497074" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 316px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXsB7ZTr8Ve3ZvwIjORvh-ZFqok7ClxuAEW1m7TQD1KpP6WxAznHJsf2urQHEZKJOgoiEAVX2likvhLIOyInbcU2NatFkL9Bi4lp8vKQTXHOAuJCIQ9rMVA6w9lW84toCYK-lfW1ZsTB0/s320/HappyBirthdayMan.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div>30 λοιπόν…τέρμα τα ψέματα.. θέλοντας και μη… πέρασε η δεκαετία που έχτισα και ανέτρεψα τόσους μύθους!<br />Με τα κεράκια ακόμα σβησμένα πάνω στην μισοφαγωμένη τούρτα και την γεύση της βότκας να ανακατεύεται με τους καφέδες που πίνω από το πρωί να συνέλθω… το μυαλό κάνει τους δικούς του απολογισμούς για την δεκαετία που πέρασε.<br />Πόσο αστεία όνειρα έκανα τότε… πόσο λίγη μου φάνηκε η πραγματοποίηση κάποιων εξ αυτών στην συνέχεια.<br />Αφελώς αν και πάντα όλοι θεωρούμε τους εαυτούς μας αλώβητους και “ξύπνιους” έπεσα στις άπειρες παγίδες που η νιότη και η απειρία μας στήνει. Κρυβόμουν για χρόνια από τον εαυτό και από ένα μεγάλο μέρος αυτών που ήθελα να κάνω, συμβιβαζόμουν με έναν περίγυρο, που όσο και αν δε με ικανοποιούσε, τον θεωρούσα απαραίτητο για την κοινωνική επιβίωση μου.<br />“Ψηλαφητά” και χωρίς αληθινή επιθυμία δοκίμαζα σχέσεις πάντα στην αντίθετη –της επιθυμίας μου- κατεύθυνση και έτρωγα τα μούτρα μου. Αφιερωνόμουν σε σκοπούς και στόχους που μου κατανάλωναν όλη μου την ενέργεια ίσα ίσα για να μην σκέφτομαι την παταγώδη μου αποτυχία στο να τα βρω με τον εαυτό μου. Με βασάνιζα και με τιμωρούσα εξαντλώντας με… μη αφήνοντας με να απολαύσω αληθινά.<br />Προσποιούμουν για χρόνια και έσφιγγα τα δόντια… και προσποιούμουν καλά νομίζω… και όταν με κούραζε η προσποίηση γινόμουν αλλόκοτος, δεν μπορούσε εύκολα κανείς να καταλάβει τι γινόταν μέσα μου. Τρέμοντας μη τυχόν και κάποιος ψυχανεμιστεί την ουσία της ύπαρξης μου, έχτιζα έναν εαυτό απροσπέλαστο, δύσκολο, που λίγοι ήθελαν να προσεγγίσουν….<br />Ουφ το είπα ολόκληρο και ξαλάφρωσα…:) ..αλλά όπως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις έτσι και η δεκαετία αυτή δεν ήταν μια σκέτη μαυρίλα για μένα …θα ήταν μεγάλο ψέμα να ισχυριστώ κάτι τέτοιο καθώς δεν … δεν θα την άφηνα εγώ να είναι… ο στοιχειώδης –ή και λίγο περισσότερος- εγωισμός μου, επαναστατεί διαρκώς, και δεν με αφήνει στο έλεος της αυτολύπησης…<br />Είχε λοιπόν και πολλές καλές στιγμές και εμπειρίες ανεπανάληπτες η δεκαετία αυτή. Ήταν ο καιρός που δοκιμάστηκα όσο ποτέ στην συνύπαρξη, στην προσπάθεια, στο δούναι και λαβείν… έμαθα και ένιωσα καλά την απόλυτη διαφορετικότητα των ανθρώπων, τις λίγες κοινές συνισταμένες που τους ενώνουν, ταξίδεψα πολύ και δοκίμασα της δυνάμεις μου σε διάφορα, και διάβασα πολύ… ότι μπορεί να βάλει ο νους κάποιου!<br />… Και ερωτεύτηκα… ερωτεύτηκα πολύ… κάθε φορά νομίζοντας ότι αυτό είναι το απόλυτο συναίσθημα για να το απομυθοποιήσω αργότερα και να καταλάβω, όμως, γεμάτος έκπληξη, ξανά μετά, μια άλλη έκφανση του, και ένα βάθος που μοιάζει απύθμενο τελικά.<br />Δεν τολμούσα στην αρχή να εκδηλώσω το άσβεστο πάθος που ενέπνεαν κατά καιρους διάφοροι φίλοι, γνωστοί, συναθλητές , συμφοιτητές… η ζωή όμως παίρνει τον δικό της δρόμο και με οδήγησε σε όλα τελικά… στις σχέσεις, στις απογοητεύσεις, στους φόβους , στα μεθυσμένα βράδια και σε άλλα άυπνα… που μόνο γλυκιά νοσταλγία γεννά η ανάμνηση τους πλέον.<br />Και ναι… πάτησα στα πόδια μου, κατέρριψα τους μύθους μου, έμαθα όσο γίνεται να είμαι επιεικής με την πάρτη μου, αποτίναξα αρκετά από τα βαρίδια μου… και κατάλαβα καλά πλέον ότι ο αγώνας δεν τελειώνει ποτέ… η σοφία που αποκομίζουμε είναι χρήσιμη… αλλά το παιχνίδι της ζωής αν και απλό στην σύλληψη- έχει εκπλήξεις απροσδιόριστες και ανατροπές που ούτε η πιο τρελή φαντασία δεν μπορεί να συλλάβει!<br />Οπότε ως άλλος ήρωας σε ηλεκτρονικό παιχνίδι πάμε στο next level του παιχνιδιού… δικαιούμαστε ένα κομμάτι τούρτα όμως πρώτα… τόσα περάσαμε! :))))</div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com18tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-33162876324585865142009-03-04T04:38:00.000-08:002009-03-04T04:51:19.280-08:00ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAy0peYs2EzinDikhaWYm9MJxKpxN8MLRekxdoC-OWHYqVSIbxtwZXndoA4dtSvIKiDr1KRvtXXDJ6nApttkBIFZUo2Sps-DIkgAntG8NCuTBcOorFP1dvcyDvmzdJr-BWj3CuiJ9lrgo/s1600-h/food-Restaurant3_450.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5309312034503639186" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; CURSOR: hand; HEIGHT: 214px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAy0peYs2EzinDikhaWYm9MJxKpxN8MLRekxdoC-OWHYqVSIbxtwZXndoA4dtSvIKiDr1KRvtXXDJ6nApttkBIFZUo2Sps-DIkgAntG8NCuTBcOorFP1dvcyDvmzdJr-BWj3CuiJ9lrgo/s320/food-Restaurant3_450.jpg" border="0" /></a><br /><div>Με αφορμή την ραστώνη των προηγούμενων ημερών και ευρισκόμενος με διάφορες παρέες… ανταλλάσοντας και επικοινωνώντας νέα, ιδέες, απόψεις συνειδητοποίησα πιο έντονα από ποτέ ότι, χωρίς ποτέ να το επιδιώξω πραγματικά, συμμετέχω συχνά σε συζητήσεις με αντικείμενο κάποια “πικάντικη” ιστορία με πρωταγωνιστή ένα άτομο με διαφορετική –από την πλειοψηφούσα- σεξουαλικότητα .<br />Άτομα που βρίσκονται γύρω μου ή άτομα διάσημα, μπαίνουν στο μικροσκόπιο της παρέας με αντικείμενο την σεξουαλική τους ζωή.<br />Εν μέρη είναι λογική και έμφυτη στον άνθρωπο η ενασχόληση του με τον συνάνθρωπο… ακόμα και μια δόση αδιακρισίας, συχνά δικαιολογείται, από την περιέργεια του ανθρώπου… αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι με φέρνει σε απίστευτη αμηχανία η υπερβολή με την οποία διαχειρίζονται πολλοί γνωστοί -και κάποιες φορές δυστυχώς ακόμα και κάποιοι φίλοι- το θέμα της διαφορετικότητας των άλλων.<br />Τα επικριτικά σχόλια, οι αποδοκιμασίες , ο ρατσισμός στον σχολιασμό του σεξουαλικού προσανατολισμού κάποιου… με φέρνουν σε μεγάλη αμηχανία- ενώ πιστεύω ότι είναι υπερβολική και ακατανόητη η συχνότητα με την οποία συζητούν οι διάφορες παρέες όλα αυτά τα θέματα.<br />Πρέπει να ομολογήσω ότι η διάθεση μου να προστατεύω την ιδιωτική μου ζωή και φυσικά η ατολμία μου να την εκθέσω στη βορά των ρατσιστικών διαθέσεων -του κατά τ’ αλλά ανεκτικού και προοδευτικού- περιγύρου μου, μου προκαλούν μεγάλη εσωτερική σύγκρουση και ενίοτε και δυστυχία. Αναγκάζομαι όλο και συχνότερα να είμαι συγκαταβατικός με πρόστυχα ρατσιστικά σχόλια…. Να χαμογελώ όσο γίνεται πιο φυσικά και –το χειρότερο απ’ όλα- να προσθέτω και εγώ λιθαράκια στο αηδιαστικό κυνήγι μαγισσών (προφορικό φυσικά πάντα… αφού τζάμπα μάγκες είμαστε οι περισσότεροι σε αυτή την χώρα) που στήνει ο περίγυρος μου συχνά πυκνά.<br />Φαντάζομαι αρκετοί από σας που διαβάζεται αυτό το κείμενο θα έχετε από φόβο πράξει ανάλογα και ορισμένοι θα δείξετε ακόμη και κάποια συμπάθεια στην συμπεριφορά μου ή και ίσως και όχι.<br />Με δυσαρεστεί απίστευτα όλη αυτή η πραγματικότητα… και δεν είναι λίγες οι φορές που θα ήθελα να φωνάξω το χιλιοειπωμένο: Ξυπνήστε… ζούμε γύρω σας, ανάμεσα σας… είμαστε τα αδέρφια σας, οι φίλοι σας, οι δάσκαλοι, οι γιοι, οι κόρες σας, οι ανιψιοί σας… η κυρία στο περίπτερο…. ο κύριος στην γωνία που μιλάει στο κινητό… ο συνεργάτης σας στην δουλειά και συχνά και το αφεντικό σας…. Ξυπνήστε γιατί θα σας ξυπνήσουμε βίαια εμείς… και τότε θα σας κοπεί το γέλιο… αναγκαστικά ... από το σοκ! Ακόμα θέλω να φωνάξω στον εαυτό μου : Ξύπνα βλάκα… αυτός σε βρίζει, σε προσβάλει, σε εκμηδενίζει και σε συκοφαντεί μπροστά στα μάτια σου….<br />Και μετά γυρνάω πάλι στον φόβο και στις ανασφάλειες μου… και στη παράσταση που τόσο καλά εκπαιδεύτηκα να δίνω…</div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3231241513362365210.post-9494526539977814492009-02-22T11:57:00.000-08:002009-02-22T12:17:10.068-08:00ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMF0eiTEbT0O7BYxvBXzGDl0XHVVLKAPPyzBv9DzHdXuzqYXMqwmrGaVzm_F54BYPnJrjC7V1OjOVcsHUY6CTX1G0ItQYT8yPbnI4V0GK6uyFSqXXSXTDyIJ_5gdt0z3LzwlISCbQzSY/s1600-h/1146157997_a9dbe97ee5.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5305717271069216258" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 430px; CURSOR: hand; HEIGHT: 240px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkMF0eiTEbT0O7BYxvBXzGDl0XHVVLKAPPyzBv9DzHdXuzqYXMqwmrGaVzm_F54BYPnJrjC7V1OjOVcsHUY6CTX1G0ItQYT8yPbnI4V0GK6uyFSqXXSXTDyIJ_5gdt0z3LzwlISCbQzSY/s320/1146157997_a9dbe97ee5.jpg" border="0" /></a><br /><div>Εκεί όπου η δύναμη του Βορρά συναντά το πάθος του Νότου….εκεί όπου η λογική της Δύσης συναντά το ένστικτο της Ανατολής…Εκεί όπου ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ακόμη και την πιο φωτεινή μέρα… εκεί που ακόμα και ο πιο μουντός ορίζοντας κρύβει μια ακτίνα φωτός βαθειά στον νότο... εκεί κινείστε πόλη και ψυχή μαζί….<br />Πάντα στο μεταίχμιο… στο μεταίχμιο της λογικής και του παραλόγου… στο μεταίχμιο της δύναμης και της απόγνωσης… του αστισμού που κατακτήθηκε, και του μικροαστισμού σας, που με αναίδια προβάλλει, σε κάθε γωνιά, με κάθε ευκαιρία…. Στο όριο του μεγάλου και του μικρού κινείστε….<br />Μια μεγάλη αγκαλιά είστε πόλη και άνθρωπος… μια αγκαλιά ανοιχτή στην θάλασσα που γλυκά χαϊδεύει την ύπαρξη σας … αλλά γύρω κλείνει από βουνά ψηλά… δύσβατα.<br />Μια βόλτα είστε στην πιο όμορφη παραλία με θέα την κορυφή των θεών… βόλτα που όμως μπορεί να γίνει άγρια, βασανιστική…. σαρωμένη από τον πιο ψυχρό σιβηρικό άνεμο και απειλημένη από κύματα θεόρατα….<br />Συχνά είστε ράθυμοι, νωχελικοί, πνιγμένοι στην βαριά ομίχλη και μετά ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση τα σαρώνει όλα ένας Βαρδάρης μαινόμενος, και φοράτε το παγωμένο σας προσωπείο… κομμάτι και αυτό της αλλοπρόσαλλης ύπαρξης σας…. Και μετά πάλι ξαφνικά για να προστατευτείτε από την παγωνιά, καταχωνιάζεστε σε κουτούκια, μαζεύετε παρέες, ιδέες, γέλια… και εντελώς απροειδοποίητα τρέχετε μακριά στο καταφύγιο της μοναξιάς σας … με θέα την ίδια υπέροχη θάλασσα που οδηγεί στον κόσμο όλο, που σας προσκαλεί… μόνο που εσείς ξέρετε, πόλη και άνθρωπος, ότι εδώ είναι όλος ο κόσμος σας, πίσω απ’ αυτά τα βουνά… με θέα αυτή την μαγευτική θάλασσα, την αιώνια…..</div>life_travellerhttp://www.blogger.com/profile/04639335456897180827noreply@blogger.com9