ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Εκεί όπου η δύναμη του Βορρά συναντά το πάθος του Νότου….εκεί όπου η λογική της Δύσης συναντά το ένστικτο της Ανατολής…Εκεί όπου ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ακόμη και την πιο φωτεινή μέρα… εκεί που ακόμα και ο πιο μουντός ορίζοντας κρύβει μια ακτίνα φωτός βαθειά στον νότο... εκεί κινείστε πόλη και ψυχή μαζί….
Πάντα στο μεταίχμιο… στο μεταίχμιο της λογικής και του παραλόγου… στο μεταίχμιο της δύναμης και της απόγνωσης… του αστισμού που κατακτήθηκε, και του μικροαστισμού σας, που με αναίδια προβάλλει, σε κάθε γωνιά, με κάθε ευκαιρία…. Στο όριο του μεγάλου και του μικρού κινείστε….
Μια μεγάλη αγκαλιά είστε πόλη και άνθρωπος… μια αγκαλιά ανοιχτή στην θάλασσα που γλυκά χαϊδεύει την ύπαρξη σας … αλλά γύρω κλείνει από βουνά ψηλά… δύσβατα.
Μια βόλτα είστε στην πιο όμορφη παραλία με θέα την κορυφή των θεών… βόλτα που όμως μπορεί να γίνει άγρια, βασανιστική…. σαρωμένη από τον πιο ψυχρό σιβηρικό άνεμο και απειλημένη από κύματα θεόρατα….
Συχνά είστε ράθυμοι, νωχελικοί, πνιγμένοι στην βαριά ομίχλη και μετά ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση τα σαρώνει όλα ένας Βαρδάρης μαινόμενος, και φοράτε το παγωμένο σας προσωπείο… κομμάτι και αυτό της αλλοπρόσαλλης ύπαρξης σας…. Και μετά πάλι ξαφνικά για να προστατευτείτε από την παγωνιά, καταχωνιάζεστε σε κουτούκια, μαζεύετε παρέες, ιδέες, γέλια… και εντελώς απροειδοποίητα τρέχετε μακριά στο καταφύγιο της μοναξιάς σας … με θέα την ίδια υπέροχη θάλασσα που οδηγεί στον κόσμο όλο, που σας προσκαλεί… μόνο που εσείς ξέρετε, πόλη και άνθρωπος, ότι εδώ είναι όλος ο κόσμος σας, πίσω απ’ αυτά τα βουνά… με θέα αυτή την μαγευτική θάλασσα, την αιώνια…..