Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ


Εκεί όπου η δύναμη του Βορρά συναντά το πάθος του Νότου….εκεί όπου η λογική της Δύσης συναντά το ένστικτο της Ανατολής…Εκεί όπου ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει ακόμη και την πιο φωτεινή μέρα… εκεί που ακόμα και ο πιο μουντός ορίζοντας κρύβει μια ακτίνα φωτός βαθειά στον νότο... εκεί κινείστε πόλη και ψυχή μαζί….
Πάντα στο μεταίχμιο… στο μεταίχμιο της λογικής και του παραλόγου… στο μεταίχμιο της δύναμης και της απόγνωσης… του αστισμού που κατακτήθηκε, και του μικροαστισμού σας, που με αναίδια προβάλλει, σε κάθε γωνιά, με κάθε ευκαιρία…. Στο όριο του μεγάλου και του μικρού κινείστε….
Μια μεγάλη αγκαλιά είστε πόλη και άνθρωπος… μια αγκαλιά ανοιχτή στην θάλασσα που γλυκά χαϊδεύει την ύπαρξη σας … αλλά γύρω κλείνει από βουνά ψηλά… δύσβατα.
Μια βόλτα είστε στην πιο όμορφη παραλία με θέα την κορυφή των θεών… βόλτα που όμως μπορεί να γίνει άγρια, βασανιστική…. σαρωμένη από τον πιο ψυχρό σιβηρικό άνεμο και απειλημένη από κύματα θεόρατα….
Συχνά είστε ράθυμοι, νωχελικοί, πνιγμένοι στην βαριά ομίχλη και μετά ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση τα σαρώνει όλα ένας Βαρδάρης μαινόμενος, και φοράτε το παγωμένο σας προσωπείο… κομμάτι και αυτό της αλλοπρόσαλλης ύπαρξης σας…. Και μετά πάλι ξαφνικά για να προστατευτείτε από την παγωνιά, καταχωνιάζεστε σε κουτούκια, μαζεύετε παρέες, ιδέες, γέλια… και εντελώς απροειδοποίητα τρέχετε μακριά στο καταφύγιο της μοναξιάς σας … με θέα την ίδια υπέροχη θάλασσα που οδηγεί στον κόσμο όλο, που σας προσκαλεί… μόνο που εσείς ξέρετε, πόλη και άνθρωπος, ότι εδώ είναι όλος ο κόσμος σας, πίσω απ’ αυτά τα βουνά… με θέα αυτή την μαγευτική θάλασσα, την αιώνια…..

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η αλήθεια είναι ότι την έχω επισκεφτεί δύο μόνο φορές και δυστυχώς και τις δύο για πολύ λίγο. Την έχω δει ελάχιστα, αλλά μ' αρέσει. Κάποια στιγμή ίσως να την γνωρίσω καλύτερα. Καλησπέρα.

ruth_less είπε...

Δεν κατάλαβα σε ποιά πόλη αναφέρεσαι αλλά η θάλασσα μπορεί να ασκήσει ξεχωριστεί γοητεία σε μια πόλη. Καλή βδομάδα σου εύχομαι.

the boy with the arab strap είπε...

πολυ παλια ειχα μεινει λιγες μερες στη σαλονικη , ωραια η θαλασσα ,κυριως τις γκριζες μερες του χειμωνα , σε ταξιδευει.

tovenito είπε...

πόλη γεμάτη αντιθέσεις, όπως και οι άνθρωποί της. είναι λίγο από όλα, λίγο μικρή, λίγο μεγάλη, λίγο θαλασσινή, λίγο βουνίσια, αλλά είναι όλη αυτή η ποικιλία που αγαπώ να μισώ. που άλλοτε με πνίγει και άλλοτε μου δίνει ανάσες

b|a|s|n\i/a είπε...

είχα μείνει μια βδομάδα πριν πολλά πολλά χρόνια, και μόλις πολύ πρόσφατα για μιάμιση μέρα. είναι ξεχωριστή πόλη. αυτό που λέει και ο τοβένε. τόσο μικρή και τόσο μεγάλη. σε μία εβδομάδα έχεις την αίσθηση ότι έχεις δει τα περισσότερα και όλοι μια μεγάλη παρέα.

apparos είπε...

Θέλω να πάω!

@ruth_less
η πόλη αναφέρετε στις ταπέλες!

life_traveller είπε...

Κύκνε, δεν ξέρω αν μπορεί να εμπνεύσει γενικά κάποιον η συγκεκριμένη πόλη... είναι πολύ ατομικό το συναίσθημα!

ruth_less, στη Σαλονίκη... για την Σαλονίκη και για μένα μιλάω.

~~~...~~~, εμένα με ταξιδεύει πάντα... σαν καράβι είναι αυτή η πόλη!

Τovene, είναι μάλλον προυπόθεση της ευτυχίας... η ταλαιπωρία... και της λυτρωτικής ανάσας... ο πνιγμός!

basnia, ε όχι και μια παρέα... στα μικρά μέρη όλοι μισιούνται ως γνωστό! :)

apparos, έλα λοιπόν... δεν βρισκόμαστε και στην ταζμανία πια... δίπλα είμαστε! :))

KitsosMitsos είπε...

Πολύ καλό το μίνι αφιέρωμα...
Την καλησπέρα μου.

life_traveller είπε...

KitsosMitsos, thanx boy, χαίρομαι που σου άρεσε!