Αυτός ο Σεπτέμβρης –περισσότερο από τους τελευταίους που πέρασαν σηματοδοτεί μια νέα αρχή στη ζωή μου και πιθανόν και στις ζωές άλλων ανθρώπων γύρω μου. Το νέο αυτό ξεκίνημα μου φέρνει έντονα στη μνήμη την προετοιμασία και την αγωνία κάθε καινούριας αρχής της ζωής μου!
Σαν σήμερα θυμάμαι την πρώτη ημέρα του σχολείου και κυρίως τις ημέρες πριν από αυτή… μπορώ ζωντανά να αισθανθώ ακόμη την ένταση που αισθανόμουν, την ανακατωσούρα στο στομάχι.. τον πόνο στα μηνίγγια!
Η αγωνιά για την προσαρμογή, οι νουθεσίες των γονιών μου για το πώς πρέπει να φερθώ στο νέο περιβάλλον… οι αμφιβολίες που διάβαζα –η νόμιζα ότι διάβαζα- στα μάτια τους για το αν θα τα καταφέρω…οι δικές μου αμφιβολίες για το αν μπορέσω να ανταπεξέλθω στην μεγάλη αλλαγή.
Και ύστερα θυμάμαι το καθαυτό γεγονός της πρώτης μέρας στη σχολική αυλή .. την εικόνα της μαμάς μου –μαζί με άλλες μανάδες- πίσω από τα κάγκελα του σχολείου… την αγωνιώδη προσπάθεια να συγκρατήσω τα δάκρυα μου… να δείξω γενναίος! ..Λίγο αργότερα ήρθαν οι πρώτες κουβέντες…τα δειλά χαμόγελα…η ανάμικτη αίσθηση του ότι τα πράγματα δεν θα ήταν ούτε ονειρικά αλλά ούτε και τραγικά…και μετά αργά, μετά από αρκετό ήρθε η γλυκιά αίσθηση της συνήθειας….
Χρόνια μετά ακολούθησε η πρώτη μέρα στο Πανεπιστήμιο…διαφορετική αγωνία αυτή τη φορά μα η ίδια πάντα ένταση! Το άγνωστο περιβάλλον, τα ξένα πρόσωπα…το χάος των εγγραφών…οι προσδοκίες για το μέλλον αναμεμιγμένες με την συναίσθηση της καταπιεσμένης διαφορετικότητας…που ίσως βρει διέξοδο…που επ’ ουδενί δεν πρέπει να αποκαλυφθεί!
Ακολούθησαν οι παρέες, οι έξοδοι, τα μεθύσια…τα αδιέξοδα και η νιοστή επανάληψη αυτών…μέχρι που η γλυκιά συνήθεια κατέλαβε τα πάντα.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μια νέα αρχή έγινε επιτακτική ανάγκη… η σεξουαλική ζωή και ο έρωτας… κομμάτι δύσκολο που με ξυπνούσε κάθιδρο τα βράδια…κομμάτι που συνοδεύτηκε από παταγώδεις –έτσι τις έβλεπα τότε- αποτυχίες…πισωγυρίσματα…ενδοσκοπήσεις…ατελείωτες μοναχικές βόλτες και αυτολύπηση! Μέχρι που η φύση και η τύχη –και η ατομική προσπάθεια, γιατί όχι?- έδωσαν τη λύση τους και η συνήθεια επισφράγισε και πάλι το καλό έργο τους!
Η πρώτη μέρα στη δουλειά…η αγωνία της επάρκειας…ξανά το ίδιο σφίξιμο…που δεν έφυγε ποτέ με τα χρόνια…το χάος που επικρατούσε…αποκαρδιωτικό…μερικές καλές κουβέντες…τα πολλά καχύποπτα βλέμματα…και ύστερα οι πολλές ώρες δουλειάς…η αναγεννημένη αυτοπεποίθηση…και φυσικά τι άλλο? …η συνήθεια!
Αυτός ο Σεπτέμβρης έχει νέες αρχές που πρέπει να γίνουν…ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν για την πορεία των πραγμάτων και της ζωής μου…σχέσεις που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ζυγιστούν και να κριθούν…αλλαγές στην επαγγελματική πορεία…νέοι άνθρωποι και περιβάλλοντα…και όσο τα γράφω –δεν το κρύβω- το στομάχι σφίγγεται με αγωνία που όμως συνοδεύεται πάντα και από ψήγματα ελπίδας και προσδοκίας….
Εξάλλου τα καταφέραμε στα δύσκολα ..στην Α’ Δημοτικού, τώρα θα κωλώσουμε? ¨ ;)))
10 σχόλια:
τι να μας πει και η πρώτη δημοτικού; ;)
είναι όμορφο αυτό το συναίσθημα της ανησυχίας, του απροσδιόριστου φόβου σε κάθε τι νέο. και όσο μεγαλώνουμε αποκτούμε εμπειρίες που κάθε αρχή την βλέπουμε και σαν συνέχεια της όλης διαδρομής.
ακόμα και να μην βρεις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα να ζήσεις όλες τις στιγμές με την αλήθεια τους.
καλώς όρισες και πάλι!
ό, τι καλύτερο στα νέα ξεκινήματα.
ό, τι ευτυχέστερο στις διαδρομές σου.
Ευχαριστώ basnia μου για τις ευχές σου... σου εύχομαι και εγώ μια δημιουργική, γεμάτη ευτυχισμένες στιγμές, νέα σαιζόν!
η α΄ δημοτικου ειναι δυσκολη ,γιατι εκεινη τι στιγμη εχεις να αντιμετοπισεις μονο αυτο και δεν ξερεις τιποτα , ειναι νεο περιβαλον και καθε νεο περιβαλον εχει τα δικα του , οσο για τα τωρινα σου ευχομαι να τα πας καλα και να ξεπερασεις τα εμποδια , καλη νεα αρχη !!!
Κάθε αρχή και δύσκολη,λένε...
..μέσα από την αγωνία και τις προσδοκίες σου όμως εσύ ως τώρα έχεις καταφέρει πολλά και θα καταφέρεις και άλλα τόσα..
σε ότι κι αν κάνεις λοιπόν εύχομαι καλή επιτυχία!!!!
Καλό βράδυ!!
Καλοσώρισες.
Την αρχή ήδη την έκανες, με τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τώρα με την ανάρτηση που μοιράστηκες μαζί μας.
Εύχομαι ο δρόμος να σε βγάλει σε όσο το δυνατό καλύτερη διαδρομή.
ΙΜΕΡΟΣ, σίγουρα σαν την α' Δημοτικού δεν έχει.. by far από τις πιο δύσκολες καταστάσεις! Thanks για τις ευχές και καλή μας νέα σαιζόν!
Alks, δύσκολες όλες οι αρχές...αλλά και εκπιδοφόρες ε? :) ..ευπρόδεκτη η αισιόδοξη διάθεση σου!
ruth_less, καλώς σας βρήκα! Μου έλειψε η διαδικτυακή επαφή μας! Όλα να μας πάνε κατ'ευχήν!
κι όμως η Α δημοτικού είναι ό,τι χειρότερο. Δεν υπάρχει πιο αγχωτικό και ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Mahler, ε μα βέβαια είναι... αυτό λέω κι εγώ.. τα καταφέραμε στην Α' δημοτικού.. τώρα θα κωλώσουμε? :)
Εχουν τη γοητεια τους ομως οι νεες αρχες ετσι?Και γω σε τετοια φαση ειμαι!
Λενε οτι καθε μερα ειναι μια καινουργια αρχη.Συμφωνω αλλα πως να το κανουμε υπαρχουν καποιες στιγμες που ειναι πιο σημαντικες απο αλλες.
Τα φιλια μου και να περνας καλα!
Elementstv, σαφώς και έχουν γοητεία! Και πρέπει κάνεις και να τις επιδιώκει μάλλον που και που... για να ξεσκουριάζει! ;))
Σου εύχομαι τα καλύτερα για τη δική σου νέα αρχή.. και σε κοβώ να είσαι και αποφασιστικό παλικάρι.. οπότε όλα θα πάνε κατ' ευχήν! χχχ
Δημοσίευση σχολίου