Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ... ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ!



Παρακολουθώ τον δίκαιο αποτροπιασμό πολλών bloggers για την άδικη δολοφονία του 15χρονου παιδιού στην Αθήνα.

Δυστυχώς μαζί με την δίκαιη αγανάκτηση παρατηρώ πολλούς συμπαθούντες με την άκριτη βία η οποία ασκείται εις βάρος των περιουσιών και των ζωών αθώων πολιτών από μια μερίδα ανθρώπων.

Η λύση του οποίου προβλήματος δεν βρίσκεται ποτέ στην άκριτη βία επί δικαίων και αδίκων… αυτή και την συνοχή της κοινωνίας πληγώνει … και εκτονώνεται τελικά χωρίς αντίκρισμα… χωρίς καμία αλλαγή στην όποια διαχείριση των πραγμάτων.

Πολλοί είναι οι λόγοι που οδηγούν αρκετούς νέους στις επαίσχυντες αυτές πράξεις.
Η ανεργία, η έλλειψη οράματος, η διαφθορά που βασιλεύει είναι από μόνες τους ικανές συνθήκες να οδηγήσουν κάποιον στην απόγνωση και στην έκρηξη.

Επίσης καλό και χρήσιμο θα ήταν να διαχωρίσει κανείς στο μυαλό του τα πραγματικά προβλήματα του, από την πιθανή κακή διοίκηση και επιβολή της τάξης. Το ίδιο έγκλημα , είναι σαφές ότι, θα μπορούσε να συμβεί και στην πιο ευνομούμενη κοινωνία, καθώς η πιθανή ψυχασθένεια κάποιου (βλ. αστυνόμου-δολοφόνου) δεν είναι κατ’ ανάγκη πάντα ελέγξιμη από το σύστημα και δυστυχώς απαντάται σε όλους τους πολιτισμούς και τις εποχές.

Η αφορμή βέβαια βρέθηκε για ένα κίνημα που σιγόβραζε…αλλά που όπως δείχνει η ιστορική εμπειρία, απλά θα εκτονωθεί με ένα ίσως δυο “πυροτεχνήματα” ακόμη.

Απευθύνω το κείμενο μου, όχι στο εξεγερμένο τσούρμο, που η παρούσα ψυχοσύνθεση του δε είναι σε θέση να δεχτεί, αλλά σε όλους εσάς που κρυφά η φανερά δηλώνετε συμπαθούντες με την κίνηση αυτή, και σας ρωτάω…

Ποιος είναι ο στόχος της? Έχει διατυπωθεί ένα σαφές αίτημα? …ΟΥΤΕ ΚΑΝ την αυτονόητη παραίτηση των αρμοδίων υπουργών δεν αξιώνει η εξεγερμένη μάζα.

Θα λυθεί άραγε το πρόβλημα της ανεργίας, της φτώχιας, της κακής παιδείας, της άθλιας υγείας ρίχνοντας στην πυρά τα πάντα? Καταστρέφοντας και καταπατώντας τα δημοκρατικά δικαιώματα (έστω όσα υπάρχουν!) για τα οποία μάτωσε ο λαός μας?

Νομίζει κανείς σοβαρός πολίτης ότι ιδρώνει το αυτί κανενός υπευθύνου όταν μια μάζα απλά “τα σπάει”? Αντίθετα ένα σοβαρό κίνημα δυσαρέσκειας με σαφείς στόχους και οργανωμένη δράση… όχι καταστροφική εις βάρος των απλών συμπολιτών της- αλλά εποικοδομητική και δυναμική μπορεί κάτι να καταφέρει μακροπρόθεσμα.

Πολύ φοβάμαι ότι θα λήξει και αυτή η ανόητη φιέστα με θύματα αθώους πολίτες και άνευ κάποιου αποτελέσματος.

Ας φερθούμε με σύνεση και ας αντλήσουμε από την πείρα του παρελθόντος!

10 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

αρκεί ένα δευτερόλεπτο. το αποτέλεσμα μετράει. και το αποτέλεσμα είναι δυστυχώς η απώλεια μιας ζωής. που θα μπορούσε να είναι του καθενός μας. από κάποιον, που υπάρχουν και πολλοί, που δεν μπορεί να ελέγξει την εξουσία που έχει.
είναι τεράστια κουβέντα. τόσα χρόνια τα ίδια σκηνικά. παντελώς παράλογα. είναι τραγικό, πραγματικά τραγικό να χάνεται η ζωή ενός παιδιού. είναι το ίδιο τραγικό που μόνο από τύχη μέχρι τώρα δεν θρηνούμε περισσότερους. ειδικά το σάββατο σε μια καιγόμενη και όχι μόνο, αθήνα, γεμάτη παντού με κόσμο, να περνάει μέσα από φωτιές. προσπαθώ να παρακολουθήσω τηλεόραση μα δεν αντέχεται. τόσο παραλογισμός. και πάλι ένα παιχνίδι σε ένα πλήθος θυμωμένο με τόσο εύθραυστες ισορροπίες.
είναι τόσος ο παραλογισμός πλέον που δεν αντέχεται. και φοβάμαι, ειλικρινά.

ruth_less είπε...

Τα ίδια σκέφτηκα κι εγώ όταν τα είδα από την τηλεόραση. Σκοτώθηκε άδικα ένα παιδί - και σαν ένδειξη διαμαρτυρίας καίγεται η Αθήνα ολόκληρη, καταστήματα, αυτοκίνητα και περιουσίες άλλων αθώων... τραυματίζονται άλλοι αθώοι και πραγματικά είναι μεγάλη τύχη που δεν σκοτώθηκαν κι άλλοι αθώοι... όλοι εξίσου αθώοι όπως αυτό το δύστυχο παιδάκι. Τι αποδεικνύει αυτό το θυμωμένο τσούρμο ανθρώπων; Πάντως ότι και νάναι αυτό, μόνο τρόμο προκαλεί και καμμία συμπάθεια δυστυχώς.

Τα μηνύματα δεν περνούν έτσι. Κρίμα πραγματικά γι΄αυτό που συμβαίνει.

tovenito είπε...

δεν έχουν αιτήματα γιατί η οργή και οι βαθύτερες αιτίες είναι αυτονόητες και η διατύπωσή τους σε ένα χαρτί δεν είναι το νόημα.
και δεν είναι μόνο οι γνωστοί άγνωστοι. είναι πολύ απλωμένο το σκηνικό για να είναι απλά και μόνο ωμή βία. και ο μάης του 68 στο παρίσι από δύο δολοφονίες ξεκίνησε.
κανείς δεν είναι υπέρ της άκρατης βίας, αλλά η λογική δεν υπερτερεί όταν κυριαρχεί η πείνα και η ανασφάλεια. σε λάθος σημεία εκτονώνεται βέβαια, αλλά όταν κόβεις ένα χέρι δεν πρέπει να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν αυτό να σε χτυπάει

the boy with the arab strap είπε...

δεν ειμαι αισιοδοξος , τα προβληματα ειναι πολλα εδω που ζουμε , σε ενα κρατος με ανωριμους πολιτες , που δεν αναλαμβανουμε καμια ευθηνη , που κοιταμε μονο την παρτη μας . ετσι θα εχουμε παντα την χειροτερη διακυβερνηση .

Leviathan είπε...

apla vlepoume ti katadia enos laou....me vriskei simfono to post sou..kalo sou vradi!

life_traveller είπε...

basnia,είναι σιγούρα παράλογη και προκαλεί φόβο η βία όλων των ημερών που πέρασαν

ruth_less ... ας ελπίσουμε οι αγώνες του μέλλοντος να έχουν στόχο και να μη στρέφονται κατα πάντω

tovene, που ακριβώς κατέληξε ο Μάης του '68? Πέτυχε κατι πραγματικά ουσιαστικό άραγε, πέρα από την καταγραφή μιας νεανικής "ρομαντικής" οργής?
Η ιστορία μας διδάσκει ότι οι αγώνες πρέπει να έχουν ένα αίτημα -όχι στο χαρτί φυσικά- αλλά διατυπωμένο σαφώς και εκπεφρασμένο από μια συμπαγή ομάδα!

lost thoughts, ούτε εγώ είμαι πολύ αισιόδοξος... θα μας πίεσει να βελτιωθούμε ,έλπιζω, η ανάγκη προσαρμογής μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

leviathan, καλως σε βρηκα! Διάβασα και το blog σου... μου άρεσε πολύ..είμαι και εγώ σινεφίλ και το βρήκα πόλυ ενδιαφέρον!
Όσο για τα γεγονότα, είναι παρήγορο που υπάρχουν και άλλες σοβαρές φωνές όπως η δική σου!

tovenito είπε...

κάθε επανάσταη έχει και ρομαντισμό και τρέλα. αλλιώς δεν θα λεγόταν επανάσταση αλλά συνδιάσκεψη.
οποιασδήποτε μορφής κι αν είναι, ποτέ των ποτών καμία μορφή αντίστασης δεν ξεκίνησε προσφέροντας ο ένας στον άλλο καραμέλες.
ιστορικά δεν ξέρω τι πέτυχε ο συγκεκριμένος μάης, ξέρω όμως ότι ενέπνευσε και έδωσε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο και με πολλά όνειρα. κάτι που δεν έχουμε εμείς σήμερα. και τα αιτήματα υπάρχουν. τα ζούμε, τα βιώνουμε καθημερινά. αυτά είναι οι βαθύτερες αιτίες που ένα χέρι μπορεί να σπάσει μία βιτρίνα, η οποία είναι και ασφαλισμένη.

life_traveller είπε...

Tovene, όση "τρελα και ρομαντισμό" έχει κάθε επανάσταση άλλο τόσο -και μάλλον περισσότερο- πρέπει να αποτελεί το προιόν μιας κοινωνικής/εθνικής/ομαδικής απαίτησης που οργανώνεται με σχέδιο και σέβεται τις αρχές που η ίδια ευαγγελίζεται.
Θεωρώ οτι, το ζήτημα δεν είναι να δημιουργηθούν ελπίδες και όνειρα αλλά να δωθούν λύσεις... να αλλάξουν ίσως τα δεδομένα.. τότε είναι επιτυχημένη η επανάσταση!
Λείπει νομίζω ο σαφής στόχος και τα κατάλληλα μέσα!

Roadartist είπε...

Καλησπέρα..Μαζί σου είμαι.. Ειρήνη και αγάπη θέλω..
Αγάπη προς τους ανθρώπους και προς τη πόλη κυρίως επιζητώ..
Αυτά γράφω εδώ και ενα χρονο στο μπλογκ, αυτά ψάχνω ως θέματα, γιατί αυτά με ελκύουν κ στη ζωή μου.
Πληγώθηκα με τις καταστροφές (αναφέρομαι σε αυτό επειδή εκεί εστιάζεις).., αλλά δεν πιστεύω οτι αν ήθελαν δεν θα μπορούσαν να τις αποτρέψουν!
Είδαμε τα ΜΑΤ να μην κάνουν τίποτα για να προστατεύσουν τις περιουσίες των πολιτών..
Αυτό είναι πιο εξοργιστικό..
Τι μέλλον έρχεται τώρα αυτό πρέπει όλοι να σκεφτούμε.. Δυστυχώς δεν είμαι αισιόδοξη. Μακάρι να αλλάξουμε όλοι μας.. Καλή Κυριακή να έχεις ..

life_traveller είπε...

Roadartist... δίκιο έχεις, δεν είναι ευοίωνες οι προοπτικές.. ας κρατήσουμε ωστόσο ζωντανή την ελπίδα.. για ένα μέλλον καλύτερο... ας αγωνιστούμε με πάθος γι αυτό.. καλή βδομάδα να έχεις!